Sleen | Qdraw; weblog

Sommige wandelroutes worden de hemel in geprezen, terwijl andere een flinke dosis kritiek te verduren krijgen. Pieterpad Etappe 7, van Sleen naar Coevorden, behoort tot de laatste categorie, maar laten we deze etappe onder de loep nemen. Wat heeft deze wandeling te bieden?

Sleen: Een Beeld uit het Verleden

Bij de start in Sleen, vroeg in de ochtend, lijkt het dorpje te slapen. Met uitzondering van een eenzame fietser is er weinig bedrijvigheid te bespeuren. Sleen is een ansichtkaart uit vervlogen tijden, met een brink omringd door rietgedekte boerderijen, een middeleeuws kerkje en een karakteristiek raadhuis. Het kerkje heeft de hoogste toren van Drenthe, en het voormalige raadhuis uit 1938 toont drie ramskoppen en twee wildemannen in het wapen van Sleen.

Korenmolen De Hoop en ’t Armhoes

Wandelen over asfalt brengt ons uit Sleen, maar niet zonder een glimlach. Hier vinden we korenmolen De Hoop, afkomstig uit Amersfoort en in 1914 herbouwd in Sleen. Ook passeren we ’t Armhoes, dat bekendheid verwierf als filmlocatie voor de tv-serie Bartje in 1972.

Rustige Wegen en Herfstige Bomen

Hoewel asfalt de boventoon voert, blijken de kilometers verrassend aangenaam. We wandelen over rustige, kronkelende wegen, omgeven door lange rijen eiken en beuken die in de herfst een prachtig schouwspel vormen. Het rustgevende geluid van de natuur wordt slechts sporadisch door een passerende fietser onderbroken.

Historische Kanalen en Werkloosheid

Langs de route komen we langs kanalen die deels met de hand zijn gegraven door werklozen in werkverschaffingsprojecten. Denk aan de Jongbloedvaart uit 1925, genoemd naar de burgemeester van Sleen, die tevens de ‘Rijksinspecteur voor de Steunverlening aan werkloze arbeiders in Drenthe’ was. Dit gebied was vroeger bedekt met woeste veenmoerassen, waarvan het veen in de 19e eeuw werd afgegraven voor turf.

Dalerveen

In het dorpje wordt gekeken naar de historie zo heeft er een installatiebedrijf Scholten gezeten die ooit een benzinepomp hadden en Coöperatieve Boerenleenbank Dalerveen. Eerst had de bank geen kantoor en werden de transacties bij iemand aan de keukentafel gedaan. Voordat deze bank bestond werd het anders opgelost. De armere boeren uit het dorp in 19de eeuw hadden onderhandse leningen bij rijkere dorpsbewoners. Als die het plan niet zagen zitten dan gebeurde er ook niks. Aan de overkant zat ooit een bakkerij en buurtsuper. Van alle voorzieningen is alleen een bordje en een herinnering over.

Den Hool: Een Stukje Geschiedenis

Na een inspannende passage onder de drukke N34 en snelweg A37, bereiken we Den Hool, een gehucht met een beschermd dorpsgezicht. Hier staan enkele Saksische boerderijen rond een kleine brink met imposante eiken en paardenkastanjes. Een parel is De Kastanjehoeve, een B&B met een theetuin, hoewel deze tijdens ons bezoek helaas gesloten is.

Joodse Begraafplaats

Verderop wandelen we over rustige asfaltwegen, waar we een unieke Joodse begraafplaats uit de 18e eeuw passeren, ooit bedoeld voor de overledenen van de kleine Joodse gemeenschap van Dalen.

Er hangt een herinnering aan het joodse meisje Suze: Suze werd in 1921 geboren in Dalen in een ‘vrijzinnig’ Joods gezin. Tijdens de razzia’s op 2 oktober 1942 werkte ze als dienstmeisje in Assen. Toen de Duitsers aanbelden, slaagde ze erin om via de achterdeur te ontsnappen. Op haar onderduikadres ontving ze een briefje van haar ouders via via, waarin stond: ‘We zitten in de trein op transport, waar Suze is weten we niet’. Ze passeerde diverse onderduikadressen en belandde uiteindelijk bij de familie Meester in Klazienaveen, waar ze bleef tot het einde van de oorlog. In 1948 trouwde ze met hun zoon Jan. Suze heeft de respectabele leeftijd van 95 jaar bereikt, maar heeft haar familie nooit meer teruggezien.

Conclusie: Rust en Geschiedenis

Pieterpad Etappe 7 mag dan wat kritiek hebben ontvangen, maar het heeft zijn eigen charmes. Sleen betovert met zijn historische uitstraling, rustige wegen onthullen herfstpracht, en historische elementen zoals kanalen en begraafplaatsen dragen bij aan de rijke geschiedenis van het gebied. Deze etappe is misschien niet de mooiste, maar het biedt een rustige en historische verkenning van Drenthe.

← Vorige etappe –

In de serie van het Pieterpad gebruik ik de etappe nummers van Wandelnet. Zie het tag-overzicht Pieterpad voor de andere wandelingen uit deze serie

Wandelen door het Nederlandse landschap is een manier om even te ontsnappen aan de drukte van het dagelijks leven. De zesde etappe van het beroemde Pieterpad, die loopt van Schoonloo naar Sleen, biedt een verfrissende onderdompeling in de natuur. Verwacht een rustgevende wandeling door het Drentse landschap.

Schoonloo

Het vertrekpunt van deze etappe, het dorpje Schoonloo, straalt een nostalgische rust uit. Het is een typisch voorbeeld van een Nederlands esdorp, maar zoals zoveel andere kleine dorpen in de provincies, lijdt het onder ontvolking en het verdwijnen van voorzieningen. Een es- of brinkdorp is een traditioneel Nederlands dorp waarbij de huizen en boerderijen zich rondom een open groen plein (de “brink”) bevinden. Het enige café in het dorp, eetcafé Hegeman, opent zijn deuren pas later op de ochtend. Schoonloo lijkt in eerste instantie uitgestorven, maar het heeft een eigenaardigheid: de inwoners worden schertsend “Knollen” (paarden) en “Knienen” (konijnen) genoemd, hoewel de oorsprong van deze bijnamen een mysterie blijft.

Werklozenbos: Historie in de Natuur

Het Pieterpad leidt wandelaars naar boswachterij Schoonloo, dat deels is aangelegd door werklozen tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog. Deze arbeiders verrichtten zwaar werk zonder de hulp van machines. Met de stenen en veldkeien die ze verzamelden, legden ze de keienwegen aan die deze etappe karakteriseren. Hoewel de bossen voornamelijk bestonden uit naaldbomen zoals grove dennen en fijnsparren, heeft Staatsbosbeheer sindsdien eiken, beuken en berken geplant, wat heeft geleid tot gevarieerdere bossen.

Natuurlijke Pracht: Heide en Vennetjes

Het Pieterpad brengt je over lange zandpaden en keienwegen langs de rand van de bossen, met adembenemende uitzichten op verwilderde velden en heidegebieden. Hoewel de heide niet meer in bloei staat in oktober, bieden de verstilde vennetjes, de jeneverbessen en de herfstkleuren van de omliggende bossen nog steeds betoverende herfsttaferelen. Akkers en weilanden met grazende paarden en koeien zorgen voor dat rustieke plattelandsgevoel dat veel stadsbewoners zo koesteren.

Schoonoord

In Schoonoord overnacht ik bij Charles, heeft een “Vrienden op de fiets”-adres. “Vrienden op de fiets” is een netwerk dat fietsers verbindt met gastvrije accommodaties voor overnachtingen en ontmoetingen in Nederland en daarbuiten. In het verleden heeft hij trekkings gedaan door de Himalaya. Hij had hier een reisbureau voor die dit deed. Deze heeft die moeten verkopen maar door omstandigheden heeft die een ander bureau kunnen overnemen en is die weer aan het ondernemen geslagen. Echt tof om met zo’n iemand over een gedeelde passie te kunnen babbelen.

Oranjekanaal: Historisch Perspectief

Tijdens de wandeling steek je het Oranjekanaal over, een prachtige waterweg omgeven door overhangende bomen. Dit kanaal werd in de 19e eeuw aangelegd om veengebieden toegankelijk te maken en om zwerfkeien te verhandelen. Helaas werd de turfwinning geen groot succes en brachten de keien weinig winst op. Toch biedt het kanaal een prachtig uitzicht en biedt het een thuis voor diverse flora en fauna.

Sleenerzand: Een Stukje Toscane in Drenthe

Boswachterij Schoonloo maakt geleidelijk plaats voor boswachterij Sleenerzand, genoemd naar een voormalige zandverstuiving die in 1900 de grootste in Drenthe was. Ook hier hebben werklozen de handen uit de mouwen gestoken om grove dennen te planten. Het gebied wordt gekenmerkt door een mix van heide, vennetjes en jeneverbessen, waardoor het landschap volgens sommigen een “Toscaanse uitstraling” heeft – als je wat fantasie hebt.

D49 Papeloze kerk

De “Papeloze kerk” is een hunebed dat zijn naam dankt aan de verboden protestantse hagepreken die in de 16e eeuw bij dit monument werden gehouden, gelegen in een uitgestrekt heideveld in Ellertsveld. Na een restauratie en reconstructie in 1959, waarbij veel stenen, waaronder de reuzendeksteen, van andere plaatsen in Drenthe moesten worden gehaald, werd het hunebed gedeeltelijk gereconstrueerd om de opbouw ervan aan bezoekers te tonen. Het monument heeft draagstenen met stopstenen ertussen, een steenkrans rond de voet van de heuvel, en een vloer van veldstenen met een laagje granietgruis. Dit hunebed staat iets verscholen en staat niet vanaf de route aangegeven.

Galgenberg: Een Historische Plek

Wanneer je langs de Galgenberg komt, kun je je fantasie de vrije loop laten. Dit is een prehistorische grafheuvel te midden van dichte bossen, waar in het verleden een complete wapenuitrusting uit de 9e eeuw voor Christus is gevonden. In de middeleeuwen werd de heuvel gebruikt om misdadigers op te hangen als afschrikking. Het was destijds een opvallend herkenningspunt in een uitgestrekt heidelandschap en is nu een geliefde plek voor Pieterpad-wandelaars.

Sleen: Een Warm Welkom

Het einde van de etappe brengt je naar Sleen, een charmant dorp met monumentale boerderijen en uitnodigende horecagelegenheden. Ondertussen was ik Ad weer tegen gekomen, een andere Pieterpad wandelaar. We hebben samen een koffietje gedronken in Sleen met een heerlijke appeltaart. Die koffie en taart waren erg goed. Als je de bus wilt nemen, is de halte ongeveer vijf minuten lopen vanaf hier, en als je de bus mist, moet je een uur wachten. Dat doe ik niet, ik heb een “Vrienden op de fiets”-adres waar ik overnacht.

Conclusie

De zesde etappe van het Pieterpad van Schoonloo naar Sleen mag dan wel niet uitblinken in overvloedige voorzieningen of luxe, maar dat is precies de charme ervan. Deze wandeling biedt een ongecompliceerd genot van de natuur, met historische sporen en rustige dorpjes. Een ideale gelegenheid om even weg te stappen uit de hectiek van alledag en te genieten van het eenvoudige plezier van wandelen in de Nederlandse natuur.

← Vorige etappe – Volgende etappe →