Wandeling | Qdraw; weblog

18 mei 2022 • Gelderland mei 18, 2022 at 7:59 pm Qdraw

Trekvogelpad Etappe 16b van Otterlo Centrum naar Hoenderloo (2022)

Vanuit het centrum van Otterlo wandel ik door het Nationaal Park de Hoge Veluwe naar Hoenderloo. Het nationale park is in 1935 gesticht. Het is een afwisselend landschap met bossen, zandverstuiving, cultuur een stukje moeras. Tijdens de etappe wandel voor het grootste gedeelte op onverharde paden.

Otterlo

In het dorpje op de Veluwe zijn de sporen van de Tweede Wereldoorlog nog te zien, zo kwam ik langs een monument. Zo komt er een grote stroom evacués uit Arnhem en Oosterbeek komt op gang. Velen kiezen de weg langs Deelen richting Apeldoorn. Een belangrijke tweede stroom gaat richting Otterlo. Het dorp is niet berekend op het opvangen van duizenden evacuees. Uit alle macht wordt gedaan wat mogelijk is en om de mensen te helpen. Door geverfde Rode Kruis vlaggen op de daken krijgt het dorp al gauw de naam “Rode Kruisdorp”. In april 1945 wordt er bij de bevrijding fel in en om het dorp gevochten. Het monument ‘Slag in Otterlo’ herinnert de inwoners van Otterlo aan de strijd die tussen 15 en 17 april 1945 heeft plaatsgevonden.

Nationaal Park De Hoge Veluwe

Buiten Otterlo kom je aan bij de ingang van het nationale park. Hier moet je een entreekaart kopen om verder te mogen. Over een onverhard pad dat parallel loopt met de Houtkampweg wandel je het park verder in. Voorbij het Rieselo wandel je meer bos in waards.

Eikenhakhout

Tot ongeveer 1900 was eikenhakhout een belangrijke vorm van bosbeheer in Nederland. Jonge eiken werden op ongeveer 30 centimeter afgezaagd, waarna er meerdere nieuwe uitlopers konden uitgroeien. Na 8 tot 20 jaar werden ook deze afgezaagd, waarna het proces zich weer kon herhalen. Het gedeelte van de boom dat steeds bleef staan, wordt het hakhoutstoof genoemd. Het overgrote deel van het hout werd gebruikt als brandhout. Omdat eikenschors veel looizuur bevat, werd het ook gebruikt bij het looien van leer. Door de opkomst van kunstmatig geproduceerde looistof vanaf 1900 begon de eikenhakhoutcultuur te verdwijnen.

Oriënteertafel

Midden in het bos staat een stenen tafel die in 1923 is gebouwd. Er staat een windroos op en eronder ligt een waterkelder, die gebruikt is voor het beregenen van het President Steijnpark. Hier komen we later nog langs. De tafel staat op een hoog punt en gaf een uitzicht op De Plijmen en de locatie van het nooit afgeronde Grote Museum.

Het Grote Museum

Aan de zuidkant van de Franse Berg wilde Helene Kröller-Müller een museum voor haar kunstcollectie bouwen. In 1921 werd er met de bouw begonnen. Er was zelfs speciaal hiervoor een spoorlijn aangelegd. Zo werden de Maulbronner zandstenen aangevoerd. In 1921 zijn een aantal muren al aangelegd. Het werk werd in 1922 vanwege de financiële problemen stilgelegd. De economische crisis van de jaren dertig sloegen toe. De plannen voor het Grote Museum werden in 1935 definitief opgegeven. De overheid werd eigenaar van de kunstcollectie en in 1938 ondergebracht in een meer bescheiden ‘tijdelijk museum’ aan de noordkant van de Franse Berg. Deze ‘tijdelijke’ locatie is het huidige Kröller-Müller Museum.

De Franse berg

De Franse berg is een langgerekte heuvelrug van zo’n 20 meter hoog. Het is oorspronkelijk een stuifduin van het Pampelse en Deelense Zand. Het is met 56 meter boven NAP een van de hoogste punten van het park. De naam Franse Berg is afkomstig van de troepen die hier tijdens de Franse bezetting (1792-1813) een uitkijkpost hadden.

Bezoekerscentrum

Midden in het park staat het bezoekerscentrum van het nationaal park, deze is in 2019 geopend door koning Willem Alexander.

De Veentjes

Het moerassige gebied De Veentjes, aan de noordkant van het landgoed, leek de uitgelezen locatie voor het Jachthuis, vooral vanwege het daar aanwezige water. Nog zonder uitgewerkt bouwplan werd aan de aanleg van de vijver en een gemetselde brug begonnen. Maar de familie Kröller twijfelde. Na aankoop van een nieuw stuk grond schoof de plaats voor het Jachthuis op in noordelijke richting. Daar werd een tweede (grotere) vijver gegraven die met de eerste werd verbonden

Pompgebouw

Het Pompgebouw is gebouwd in 1923. Het is eigenlijk het voetstuk van een ‘Amerikaanse windmotor’, een ijzeren windmolen waarmee grondwater voor de grote vijver kon worden opgepompt. Dat bleek uiteindelijk niet nodig, de windmolen werd afgebroken en het resterende stuk onderbouw is inmiddels een rijksmonument.

Jachthuis Sint Hubertus

Het Jachthuis Sint Hubertus, het voormalige buitenverblijf van het echtpaar Kröller-Müller, is een iconisch gebouw. In 1914 besloot de familie tot de bouw van een buitenhuis. De bouw duurde van 1915 tot 1920.

De legende van Sint Hubertus

De edelman Hubertus ging op Goede Vrijdag jagen. Er verscheen een hert met een lichtend kruis tussen het gewei en er klont een stem. De zij vrij vertaald: Als je je niet bekeerd dan ga je naar de hel. Hubertus kwam tot inkeer werd uiteindelijk de bisschop van Luik. Oorspronkelijk was het niet het idee om de legende in het jachthuis te verwerken maar de toenmalige eigenaresse bracht het idee in omloop. De vorm van het gebouw komt wel mooi overeen met de onderdelen uit de legende. Het jachthuis is gebouwd in de stijl van Jugendstil.

Hoenderloo

Door de bossen wandel je naar de uitgang aan de kant van Hoenderloo. Hier heb ik de witte park fiets gepakt en een rondje gemaakt over het park, hier heb ik ook een blog artikel over geschreven. Bij dit punt verlaat je het park en ben ik bij halte “Hoenderloo, Centrum” met lijn 108 weer richting huis vertrokken.

Conclusie

Het nationaal park heeft een prachtige natuur en cultuur. Het is een mooi afwisselend gebied van stuifzand, heuvels, bos en bijzondere oude gebouwen. Een belangrijk pluspunt is dat je voor een groot gedeelte op onverharde paden wandelt.

← Vorige etappe –

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: bos, Hoenderloo, Nationaal Park, Nationaal Park De Hoge Veluwe, Otterlo, Trekvogelpad, Veluwe, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

8 mei 2022 • Europa mei 8, 2022 at 6:17 pm Qdraw

Over de Grote Routepaden GR 12 van Mechelen naar Grimbergen (2022)

Door de Vlaamse velden wandel je vanuit Mechelen via diverse plaatsen naar Grimbergen. In het eerste stuk wandel je de stad uit, loopt een stuk langs de snelweg over de rivier de Zenne en voorbij Hombeek kom je in een meer landelijk gebied. Over trage wegen loop je langs Zemst richting ’t Sas waar je het “Zeekanaal Brussel Schelde” oversteekt. Via het Lintbos loopt de route naar Grimbergen.

Brusselpoort (Mechelen)

Aan de rand van het centrum ligt de laatst overgebleven stadspoort van Mechelen. De poort staat op de rand van het historische centrum op het kruispunt van de ringweg en de Hoogstraat.

Vrijbroekpark

Het oorspronkelijke ontwerp van het park komt uit 1929. Het park is 65 hectare aan de rand van de stad Mechelen. De ideale plaats om te wandelen, te sporten of onze plantencollecties te bewonderen. Aan de andere uitgang van het park wandel je in de richting van de snelweg de stad uit.

Eglegemvijver

Via de Hombeeksbroekweg wandel je de stad uit. Langs de Zenne door een landbouwgebied kom je uit bij een grote plas. Dit is de Eglegemvijver. Het gebied is ruim 43 hectare groot en eigendom van de overheid. De Eglegemvijver is eind jaren ‘60 ontstaan als zandwinningsput voor de aanleg van A1 (E19) snelweg. In de volksmond wordt dit ook wel ‘de put’ genoemd

Het Zeekanaal Brussel-Schelde

De oorspronkelijke ‘Brusselse Schipvaert’ werd gegraven tussen 1550 en 1561 en had als doel om een snelle verbinding tussen Brussel en de zee te creëren. Vanaf het begin van de twintigste eeuw is het kanaal uitgebouwd tot een rechtstreekse verbinding met de Schelde. Het zorgde ervoor dat werd voor de kustvaart tot 10.000 ton en een belangrijk onderdeel in het Europese water-transportnetwerk.

Lintbos

Over kleine buurtweggetjes en tussen de velden door wandel je naar het Lintbos. Terecht maakt GR12 een lus door dit bos, een natuurgebied op het voormalig militair vliegveld van Grimbergen. In 1939 werd in Grimbergen een reservevliegveld aangelegd. Kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog viel het in Duitse handen. Na de bevrijding besloot de overheid om het vliegveld een recreatieve functie te geven. De oostelijke landingsbaan van het vliegveld wordt nog gebruikt, samen met twee vliegtuigloodsen uit 1947 die als monument beschermd zijn.

Na 2000 zijn er in het bos 150.000 inheemse bomen en struiken aangeplant. Daarnaast zijn er twee zichtassen in het bos, De eerste as kijkt uit op de basiliek in het centrum van Grimbergen, de andere naar de kerk van Beigem. De route loopt in een zig-zag vorm door het bos en komt uit vlak voor Grimbergen.

Tommenmolen

Uit het bos kom ik weer volop in glooiend akkerbouwgebied. Zo kun je de abdijkerk steeds beter zien. Aan de rand van de stad duikt de 16de eeuwse Tommenmolen op. De Tommenmolen is een van de vijf watermolens aan de Maalbeek.

Liermolen

Dan kom je de tweede watermolen van de Maalbeek tegen. De gebouwen van deze korenmolen stammen gedeeltelijk uit de 17e eeuw en werden verbouwd in 1759 en 1762. De Liermolen is de voormalige abdijmolen van de abdij van Grimbergen en is opgetrokken in witgekalkte bak- en zandsteen.

Grimbergen

De abdij van Grimbergen, de oudste nog bewoonde norbertijnenabadij van de wereld, werd waarschijnlijk tussen 1124 en 1128 door Norbertus gesticht. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij tot de grond toe afgebroken een aantal onderdelen bleven nog gespaard maar het meeste is nadien opnieuw opgebouwd. De kerk is het eindpunt van deze etappe en vanaf “Grimbergen Hoge Steenweg” gaat er twee keer per uur een bus naar station Vilvoorde. In dit gebied is het kennelijk nog gebruikelijk dat de chauffeur achter plastic zit en niet te benaderen is en dat je kaartjes van te voren ergens moet aanschaffen.

Conclusie

Het is een wandeling met verrassend veel zandwegen, wel veel velden en lichte glooiingen door een divers landschap. Je komt onderweg nog een paar kleine bossen tegen, diverse kleine dorpjes, een enorm kanaal (Zeekanaal Brussel Schelde) en oude watermolens. Zowel Mechelen als Grimbergen zijn te bereiken met het openbaar vervoer. Dus mocht je in de buurt zijn dan is het zeker een leuke route om te wandelen.

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: Antwerpen, België, Grote Routepaden, Vlaams Gewest, Vlaams-Brabant, Wandeling

Gecategoriseerd in: Europa

5 mei 2022 • Noord-Brabant mei 5, 2022 at 9:29 pm Qdraw

Loonse en Drunense Duinen, een OV-Stapper wandeling (2022)

Midden in Vught begin ik deze ov-stapper naar Drunen. Een ov-stapper is een oude NS-wandeling die niet meer actief wordt gepromoot door de spoorwegen. Tijdens deze route wandel je het centrum van Vught uit en kom je langs de IJzeren man. Je wandelt door bossen, langs weides. Het mooiste stuk is over de Loonse en Drunense Duinen. Uiteindelijk kom je bij het afvoerkanaal uit en loop je naar Drunen om de bus terug te pakken.

Vught

De aanlooproutes staan niet aangegeven maar vrij snel kom je rood-witte schildjes tegen. De ov-stapper volgt de GR-route “Pelgrimspad deel 1”. (Amsterdam – Den Bosch) Door Vught loopt ook “Pelgrimspad deel 2”, (Den Bosch – Maastricht) welke met identieke rood-witte bordjes wordt aangegeven. In dit gebied kennen ze geen onderschriften om de routes van elkaar te onderscheiden. Het is daarom aangeraden om een (digitale) kaart mee te nemen.

Cromvoirt

Vanuit Cromvoirt loop je eerst door een afwisselend landschap van bos, weilanden en bouwland. Je wandelt hier door het buitengebied en onderweg kom ik diverse ruiters tegen

De Loonse en Drunense Duinen

Het Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen wordt ook wel de Brabantse Sahara genoemd, vanwege de grote zandduinen. Deze uitgestrekte zandvlaktes zijn in de laatste ijstijd ontstaan. Het is één van de uitgestrektste stuifzandgebieden van West-Europa: dertig vierkante kilometer waar de wind vrij spel heeft en het zand kan stuiven. Het is een pittige tocht, omdat het zwaar lopen is over de steile en mulle stuifduinen. Daarom adviseer ik om deze route met goede wandelschoenen te lopen.

Conclusie

In Vught heb je meerdere routes met dezelfde rood-witte markering, let hier op. Het is een prachtige route door de natuur, met veel zandpaden. Het stuk over duinen is prachtig maar wel relatief zwaar, je wandelt over steile en mulle stuifduinen.

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: NS-wandeling, Pelgrimspad, Vught, Wandeling

Gecategoriseerd in: Noord-Brabant

3 mei 2022 • Gelderland mei 4, 2022 at 7:57 am Qdraw

Beek en Bultpad: klompenpad door buitengebied Wekerom (2022)

In Wekerom in het buitengebied loopt het klompenpad Beek en Bultpad. Dit klompenpad is 13,3 kilometer lang en is recent veranderd. Je wandelt niet meer door het gebied de Valouwe en de Roekel maar er omheen. Zo ontdek ik het afwisselende landschap. Wandelen langs oude landbouwgronden, diverse onderharde paden, over de Wekeromse Bult met prachtig vergezicht over de Gelderse Vallei. Het agrarisch gebied valt hier in alle rust te beleven.

Grote Valksebeek

De route begint bij het Kulturhus, je bent zo buiten het dorp en je volgt de Grote Valkse Beek. De Grote Valkse Beek ontstaat ver naar het oosten, even ten westen van Otterlo. Mede gevoed door een aantal zijbeken stroomt deze beek langs Wekerom en de Valk. Dan wandel je over het terrein van een kwekerij. “Rhododendroncentrum De Valouwe” laat het toe dat wandelaars over het terrein heen komen.

Roekelseweg

Via een rustige asfaltweg kom je uit op een vakantiepark. Zo wandel je een stuk over Park Berkenrhode en keer je terug op die zelfde asfaltweg. Iets verderop loop je een stuk parallel met de Apeldoornseweg. Dat is de N304 die tussen Apeldoorn en Ede loopt.

De Valouwe

Via een zandweg wandel je het bosgebied in. Dit gebied heeft ook een link met de Tweede Wereldoorlog. Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen, ondanks tegenstand valt Ede die dag in Duitse handen. In de dagen erna wordt er bij De Klomp en de Grebbeberg nog fel gestreden. Zo krijgen de Duitsers te maken met opvallend nauwkeurig gericht vuur van de Nederlandse kanonnen. Dat vuur is zo nauwkeurig dat de Duitse commandant vermoedt dat er uit Ede gegevens werden doorgespeeld. Daarom geeft op 12 mei (1940) (Eerste Pinksterdag) opdracht om de burgerbevolking te evacueren. Er komt snel een vluchtelingenstroom op gang, sommige blijven in de bossen achter, anderen vinden onderdak bij particulieren. Zo komen er ruime 1000 mensen terecht op het land De Valouwe. De landgoed was toen van J.W. Schlimmer. Hij stelt z’n manage beschikbaar voor deze mensen. Na 5 dagen komt het bericht dat men kan terugkeren. De burgemeester verteld namens het Duitse gezag dat men kan terugkeren. Nederland heeft zich inmiddels overgegeven.

‘De Bult’

‘De Bult’ is een oude vuilstortplaats die op de overgang ligt van de Gelderse Valei en de Veluwe. Het Wekeromse Zand ligt er in de buurt. Op deze unieke plek komen bos, boerenland en stuifzand bij elkaar. Vanaf de uitkijktoren heb je een overzicht over de omgeving.

Langs het Wekeromse Zand

De makers van het klompenpad hebben er voor gekozen om je langs het Wekeromse Zand te leiden, er zijn echter wel hekken die aan beide kanten open kunnen, dus waarom dat ze hier voor gekozen hebben is mij niet echt duidelijk.

Over de velden terug naar Wekerom

Over diverse velden wandel je terug naar Wekerom. Onderweg kom ik nog een boer tegen die een varken en geit in de tuin hebben.

Conclusie

Het is een best aardige route, je wandelt wel veel over wegen. Er worden verschillende afstanden doorgegeven, volgens de tracking app is het 13,3 kilometer. Op een aantal plekken maak je een mooi uitstapje door de weilanden. Je komt ook door een kwekerij, dat is wel leuk om te zien. Wat jammer is dat je niet over de Wekeromse Zand zelf heen komt.

Benieuwd naar de andere Klompenpaden die ik heb gelopen? Ga naar de overzichtspagina: Klompenpaden

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: Gelderse Vallei, klompenpad, Veluwe, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

2 mei 2022 • Gelderland mei 2, 2022 at 6:57 pm Qdraw

NS-wandeling Belmonte (2022)

Over prehistorische grafheuvels, langs een Veluwse sprengenbeek en door het arboretum Belmonte wandel ik deze NS-route in omgekeerde richting. Het Maarten van Rossumpad is vanuit beide richtingen aangegeven maar de stukken bij Wageningen en Ede niet. Het is wandeling door het uitgestrekte bos “De Sysselt”. Het meeste is onverhard dus het gaat een mooie wandeling worden.

Maarten van Rossumpad

Vanaf de Veerstraat en het Bergpad volgen we het Maarten van Rossumpad. Dit pad is vernoemd naar de 16e-eeuwse legeraanvoerder in dienst van de Hertog van Gelre.

Belmonte arboretum

Op de Wageningse berg, een stuwwal uit de ijstijd, ligt het voormalige landgoed Belmonte met een schitterend uitzicht over het rivierengebied. De tuin is 10 hectare groot en ligt op de Wageningse berg. De tuin, oorspronkelijk een landgoed, kwam in 1951 in handen van de Wageningen universiteit om er voor het onderwijs en onderzoek een arboretum van te maken. De laatste jaren werd het steeds minder voor die doeleinden gebruikt en daarom is het overgedragen aan een losse stichting. De Stichting Behoud Arboretum houdt het vanaf 2012 in stand.

Landgoed Oranje Nassau’s oord

Op landgoed Oranje Nassau’s Oord stap je terug in de tijd. In de middeleeuwen stond in het Renkums Beekdal kasteel Grunsfoort, een belangrijk kasteel van het hertogdom Gelre. Dit kasteel werd in de 18e eeuw afgebroken. Het koninklijk paleis raakte in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd en is daarom afgebroken.

Langs de slingerende Molenbeek

De bossen waar deze wandeling doorheen voert zijn prachtig in de lente. Je kunt vanaf de route zo over de beek en het drassige land kijken. De Molenbeek is door de mens gegraven, een zogeheten sprengenbeek. In de 16e en 17e eeuw ontdekten bewoners dat je in de Veluwse heuvels het grondwater kon aanboren en in een gegraven sloot kon leiden. Het werd gebruikt als drinkwater, maar ook als krachtbron om watermolens, maalderijen en oliepersen aan te drijven. Ook de grote papierfabriek Parenco, die je verderop kunt zien, heeft haar ontstaan te danken aan de Veluwse sprengenbeken.

Quadenoord

Het landgoed Quadenoord dankt zijn naam aan de Quaden, een nomadische Germaanse stam uit het huidige Balkangebied, die zich hier rond het jaar nul vestigden. Bij het landgoed is een beeldentuin, natuurcamping en watermolen te vinden.

Grafheuvel Bosbeekweg

Uit de bronstijd zijn grafheuvels te vinden. Ten hoogte van de Bosbeekweg. Hier buigen we ook weer van het Maarten van Rossumpad af en volgen we in de richting van het station van Ede.

Celtic Fields

Op deze plek bevind je middenin een akkerareaal dat enkele eeuwen vóór het begin van de jaartelling door boeren is aangelegd. De laat-prehistorische akkers (‘Celtic fields’) gaan grotendeels schuil onder heide en bos. Van de vroegere boerenerven is al helemaal niets meer te zien. Celtic fields zijn min of meer rechthoekige akkertjes van ongeveer 30 bij 30 meter groot. Hoe oud de akkers in Bennekom zijn, weten archeologen niet precies. Op andere plekken in Ede is onderzocht dat Celtic fields tussen 1300 voor Chr. en 200 na Chr. in gebruik waren. De boeren van toen legden wallen rond hun akkers. De wallen waren enkele meters breed. Een akker kon in een dagdeel worden bewerkt. Het ploegen gebeurde met de hand of met een door ossen getrokken ploeg (eergetouw).

Over het spoor en de Rijksweg A12

Bij de spoorweg kruisen we nog het Trekvogelpad, recent ben ik hier eerder geweest. Je loopt maar een honderd meter de zelfde route.

Ginkelse heide

Iets voorbij de snelweg begint ook de Ginkelse Heide, in deze route buig je af in de richting van het Station Ede-Wageningen.

Ede

Via de bossen wandel je in de richting van de voormalige kazerne aan de rand van Ede en kom je uit bij het treinstation Ede-Wageningen

Conclusie

Door de uitgestrekte bossen, langs heide velden, oude grafheuvels, een botanische tuin hebben we een route gevonden met hoogtepunten. De route loopt voornamelijk over onverharde paden en dat is wat mij betreft een enorm pluspunt. De sprengenbeek en het arboretum Belmonte zijn wat mij betreft toch wel de mooiste stukken uit de route. Het zou alleen wel makkelijker geweest zijn als de hele route in beide richtingen was aangegeven.

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: Ede, heide, NS-wandeling, schapen, Wageningen, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

28 april 2022 • Gelderland mei 18, 2022 at 7:58 pm Qdraw

Trekvogelpad Etappe 16a van Arnhemseweg Otterlo naar Otterlo Centrum (2022)

Vanuit het bos wandel je naar het centrum van het dorpje Otterlo. Dit is een klein stuk om bij een bushalte (Rotonde) uit te komen. Je wandelt langs een vakantiepark, over stukje heide zo het centrum van Otterlo in.

Arnhemseweg

De vorige etappe eindigt aan de Arnhemseweg, nu is dit niet een plek waar je makkelijk met het openbaar vervoer komt, dus heb ik een deel van etappe 16 erbij gelopen.

Zanding

Aan de overkant van de N310 (Arnhemseweg) wandel je langs een vakantiepark. Iets verderop tref je De Zanding. De Zanding is een prachtig natuurgebied en grenst aan het nationale Park de Hoge Veluwe, met stuwwallen aan de zuidkant. Het gebied bestaat uit heide, zandverstuivingen en bomen. Zo staan er grove dennen en berken.

Otterlo

Via het bos kom je uit in het centrum van het dorpje Otterlo. In het centrum is nog het Nederlands Tegelmuseum te vinden. Deze heeft een enorme verzameling wandtegels en combinatie van tegels die samen een figuur maken, dit worden ook tegeltableaus genoemd.

Conclusie

Dit is een klein stukje dat je er zeker bij kan wandelen, om te zorgen dat je uitkomt met de etappes van het Trekvogelpad. Het gebied De Zanding is mooi, het vakantiepark iets minder mooi en het het dorpje Otterlo heeft een prima centrum.

← Vorige etappe – Volgende etappe →

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: kerk, natuur, Otterlo, Trekvogelpad, Veluwe, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

25 april 2022 • Gelderland april 28, 2022 at 9:23 pm Qdraw

Trekvogelpad Etappe 15 van Ede naar Arnhemseweg Otterlo (2022)

Van het landelijke gebied rond Ede wandel je nu de Veluwe op. Dit betekend genieten in het grootste natuurgebied van Nederland. Het begint op een landgoed Hoekelum en gaat over de Ginkelse Heide via Planken Wambuis over de Mossel, via een zandverstuiving naar de Arnhemseweg vlak voor Otterlo. Bijna de hele etappe loopt over onverharde wegen een gaat door de natuur.

Kasteel Hoekelum

Vanaf station Ede Wageningen rijdt er een bus naar “Bennekom, Hoekelumse Brinkweg”. Hier kun je uitstappen en het Trekvogelpad vervolgen. De start in Ede, bij Kasteel Hoekelum, is gelijk een lekkere binnenkomer. . Het kasteel dateert uit 1735. Het omliggende park is aangelegd in de populaire 19e eeuwse landschapsstijl, met beken, een prieel en een ijskelder waarin vleermuizen overwinteren. Het kasteel is in gebruik als trouwlocatie en conferentieoord.

Over de A12 en spoorlijn

Iets voorbij het landgoed wandelen we een stuk parallel met de spoorlijn en loop je onder de snelweg door. Ten hoogte van ’t Vospaard steek je de spoorlijn over en kom je uit in de “Voorheen ’t Gemeentebos”.

Hessenroute op de Ginkelse Heide

Op de Ginkelse heide zijn nog sporen te vinden van oude karrensporen. Dit zijn sporen van oude Hessenweg. Hessenwegen zijn oorspronkelijk 17de eeuwse handelswegen die vanuit Duitsland via Ede naar Utrecht en Amersfoort liepen. Ze danken hun naam waarschijnlijk aan handelaren uit Hessen (Midden Duitsland). Met zware wagens brachten zij diverse handelswaar naar Nederland. Door het gewicht trokken diepe wielsporen door de heide. In sommige gevallen werden de brede en zware karren door 6 paarden getrokken.

Airborne Ginkelse Heide

De slag om Arnhem begon zondagmorgen 17 september 1944 met bombardementen, De Britse 1ste luchtlandingsdivisie zou daarna landen in de buurt van Arnhem. Er waren dropzones in Wolfheze, Oosterbeek, Ede en Driel.

Op de Ginkelse Heide lande op 18 september 1944 de 4de Britse parachute brigade. Vanuit het vliegtuig zagen de mannen de heide in brand staan, dit zorgde er niet voor er soldaten weigerden te springen. Ondanks de Duitse tegenstand landen ruim 1900 para’s binnen dropzone Y. (De heide) Het was chaos alom en ze landen midden tussen de Duitse soldaten. Nadien begon de opmars richting Arnhem voor Operation Market Garden. Het was voor de geallieerden en Nederland grotendeels een mislukking doordat de brug in Arnhem over de Rijn niet kon worden ingenomen. Mede hierdoor werd het noorden en westen van Nederland niet bevrijd en kreeg te maken met de hongerwinter (van 1944-45).

Schaapskudde Ginkelse Heide

Aan beide kanten van de heide bevindt zich een schaapskudde: op de Ginkelse heide en de Eder heide. In de schaapskooi op de Ginkelse heide is de kleine kudde gehuisvest. De kooi is een rijksmonument en staat tegenover Restaurant Juffrouw Tok, aan de Verlengde Arnhemseweg (N224). Er is een parkeerplaats aanwezig met friet en ijs van Wien’s hapcorner.

Planken Wambuis

Na de Ginkelse Heide loop je een mooi stuk over een gebied met een bijzondere naam: Planken Wambuis. Het is een afwisselend gebied met heide, stuifzand, grasland en bossen. Zevenhonderd hectare van dit landgoed is rustgebied voor dieren. Nog maar kort geleden zag de Planken Wambuis niet paars van de heide maar groen van het boeren. In 2004 is de laatste boer op de Planken Wambuis gestopt. Op de voormalige landbouwgronden lopen paarden, schotse hooglanders, koeien en schapen.

De Mossel

Midden in het bos staat een boerderij die is omgevormd tot restaurant. “De Mossel” raakt ook betrokken bij het oorlogsgeweld van de Tweede wereldoorlog. In 1944 moet de gehele zuidelijke Veluwezoom evacueren en “De Mossel” is het enigste oord dat nog bewoond mag blijven. Met zo’n 53 evacuees zit het een boerderij met een schuur erg vol. De voormalige reserveofficier Garrit Memelink is ondergedoken in Hoenderloo, omdat hij op 17 september 1944 hoort over de luchtlandingen gaat hij naar De Mossel. Hij kende boer Prangsma en het leek hem goed punt om naar toe gaan. Na een onrustige nacht op de boerderij ziet Garrit vanaf Planken Wambuis de volgende middag de luchtlanding om de Ginkelse Heide. “Uit de eindeloos veel laagvliegende Amerikaanse Dakota’s sprongen tot mijn grote verrassing parachutisten. Niet wetend dat Garrit de grootste luchtoperatie aller tijden te zien kreeg.” Er was een enorme mensenmassa. Het was een kleurijk schouwspel van verschillende soorten parachutes in een gigantische hoeveelheid. Daarna kwam een grote hoeveelheid materieel uit de lucht vallen. Van opvouwbare fietsen, stretchers en motorfietsen.

Mosselse Zand

Vlak voor Otterlo kom je nog langs een stuifzand gebied. Aan het eind van de negentiende eeuw was bijna 80.000 hectare in Nederland stuifzand. Staatsbosbeheer werd opgericht om hier wat aan te doen. Met de inzet van heel veel mankracht is de hele Veluwe volgeplant met boompjes. Op veel plekken sloegen er een aantal aan en kwam uiteindelijke het zand tot rust.

Arnhemseweg, Otterlo

Deze etappe eindigt op een plek op een beetje een willekeurige plek in het bos. Ik heb op de zelfde dag een klein stuk van de volgende etappe erbij gelopen om in het centrum van Otterlo te eindigen. Hier kun je bus 108 richting Apeldoorn of Ede pakken.

Conclusie

Het is genieten in het grootste natuurgebied van Nederland. Het begint op een mooi landgoed, even langs iets snelweg en spoor lopen maar dan ben je ook bij de Ginkelse Heide. Hier leer je meer over Operation Market Garden en de Tweede Wereldoorlog . Door de natuur wandel je via het Mosselse Zand naar Otterlo waar deze etappe op een vrij willekeurige plek eindigt. Het een prachtige etappe door een prachtig natuurgebied.

← Vorige etappe – Volgende etappe →