Het Beekweidenpad loopt door de buitengebieden van Voorst. Onderweg wandel je door een afwisselende omgeving, waarbij je onder meer bossen, landgoederen, dijken en een beekdal passeert. Vanwege de heftige regelval was een deel van de uiterwaarden ondergelopen. Op dit stuk wandel je op de dijk.
Route en lengte
Het startpunt van de wandeling is het Dorpshuis in Voorst. In totaal is het Beekweidenpad 16 kilometer lang, maar vanaf het startpunt kan je ook een kortere route van 8 kilometer lopen. De verkorte versie slaat helaas wel mooiste stukken over. De route staat aangeven met rode klompen en is in beide richtingen te lopen.
Conclusie
De route is erg afwisselend tussen agrarisch gebied, IJssel landschap en bos. Dit maakt het een mooie wandeling. Je wandelt grote stukken over onverharde paden. Een route over onverharde paden vind ik zelf het mooiste. Al met al is de route een aanrader.
Het Klompenmakerspad klinkt als het klompenpad der klompenpaden. Maar zoals als bij alle klompenpaden is het een ode aan het gebiedje waar je doorheen wandelt. Oene staat in de regio bekend om de klompenmakers. De bewoners van dit dorp zijn hier heel trots op en daarom kom onderweg veel klompen tegen
Afstanden
Deze route is in één enkele richting gemarkeerd en is 11 kilometer. Er is een mogelijkheid om deze verlengen, alleen heb ik daar deze keer niet voor gekozen. Eventuele verkortingen zijn bij deze route niet aangeven.
Oene
De route begint bij de kerk en het café van het dorp. Op zondagavond gingen er wat mensen naar kerk. Om je welkom te heten staat er een bordje “Welkom” en “Zet hem op” We wandelen het dorp uit en komen langs de molen Werklust.
Populieren en klompen
Op veel plekken in omgeving staan langs de weg populieren. Deze boomsoort groeit snel en is geschikt voor klompen. In 1900 telde Oene ruim 70 klompenmakers. Rond 1923 waren er nog maar 30 klompenmakers over.
Stroombreeddijk
Over een onverharde landweg wandel je naar het zuiden. Het begint nog met hoogspanningsmasten maar het een mooi stuk door de weilanden.
Het buitengebied van Oene
Tussen het hoge gras, mooie slootkanten, stukken verharde en onverharde- wegen, wandel je om het dorp Oene. Zo kom je nog langs een aardbeienkweker en wandel je terug naar het startpunt.
Conclusie
Het is een mooie route door het buitengebied van Oene. De IJssel landschap wordt dankzij deze route mooi uitgelicht
Deze paden zijn wandelroutes over het boerenland in de provincies Gelderland en Utrecht. Het is een netwerk van verschillende paden die gemarkeerd zijn een klomp, een kleur en naam van dat specifieke pad. Elk jaar komen er nieuwe Klompenpaden bij. Na dat ik het Bekbergerpad bij Beekbergen heb gelopen ben ik enthousiast over dit wandelnetwerk. De meeste zijn twee kanten aangegeven. Hieronder vind je mijn wandelervaringen van diverse Klompenpaden.
Het is een wandelroute door het rivierenlandschap tussen Kesteren en Rhenen. In de Betuwe wandel je over de dijken en tussen de appel en perenbomen door. Inclusief het stuk met de veer naar Rhenen is de route 14,5 kilometer. Als de voetveer Lienden-Rhenen niet vaart kun een stuk over Marsdijk lopen. Zorg er dan voor dat je de route goed om loopt. De route wordt aangegeven met een groene markering in de vorm van een klomp. Het Marspad start bij Het Gerecht (Dorpsplein 6) in Kesteren. Op sommige stukken staat in de winter hoogwater en kan daardoor erg drassig zijn.
Kesteren
Het eerste stuk wandel je over dijk het dorpje Kesteren uit. Tussen de fruitbomen en een provinciale weg wandel je over een mooi fietspad in de richting van Lienden. Onderweg kom ik nog klaprozen op de dijk tegen.
Marspolder
Langs de camping maak je een korte uitstap naar een kleine plas aan de Hoge Dijkseweg. Aan de Hogeweg wandel je tussen de perenbomen door in de richting van Rhenen. Je kunt de kerktoren al vanaf ver zien. Langs de plas van de Marspolder kom je uiteindelijk bij de Nederrijn. De Marsdijk stamt uit 1500. Daarvoor hadden de verschillende takken van de Rijn alle ruimte in het gebied. De beddingen van de Oude Rijn en de Leijgraaf, voormalige armen van deze rivier, zijn één van de vele overblijfselen hiervan.
Naar Rhenen
Hier pak ik de pont naar de overkant van de rivier richting Rhenen. Als de pont niet vaart kun je de Marsdijk vervolgen en kom je weer bij de Rijnbrug op de normale route uit. Aan de overkant wandel je door de uiterwaarden en ga je via de brug weer terug.
Uiterwaarden
Vanuit de uiterwaarden kun je de Grebbenberg al zien liggen. Op de Grebbeberg bevonden zich al vroeg fortificaties. Bekend is deze heuvel van de meidagen van 1940. Er is toen een slag geleverd tegen het Duitse aanvalsleger. Over de dijk wandel je terug in de richting van Kesteren.
Conclusie
Het eerste stuk is voornamelijk een fietspad en asfalt, waarbij het leuk is gevonden om door de boomgaarden te wandelen en een oversteek te maken naar Rhenen. Erg bijzonder is het stuk bij Rhenen ook niet, maar het is een leuke toevoeging. Het stuk door de uiterwaarden is erg mooi, hou er wel rekening mee dat dit onbegaanbaar is als er hoogwater staat.
Een verrassende wandelroute waarin je letterlijk in de voetsporen treed van kooplieden.
Het Marskramerpad is een wandelroute dwars door Nederland, een uitdaging die ik na het heruitvinden van mijn wandelpassie aanging. Het Marskramerpad is een Lange Afstandswandeling (LAW), van Bad-Bentheim in Duitsland naar Scheveningen aan de kust.
De wandelroute is 404 kilometer lang en verdeeld over 20 dagetappes. Tussen 29 augustus 2020 en 30 mei 2021 heb ik deze 20 etappes gewandeld. Van sommige heb ik een weekendje weg gemaakt maar de meeste zijn losse dagtochten.
Tips om zelf te beginnen
De etappes van deze lange afstandswandeling variëren van 12,9 tot 29,8 kilometer. Het is niet verstandig ongetraind op pad te gaan, een redelijke wandelconditie is vereist. De eerste stap is zorgen dat je al wat wandelervaring hebt opgebouwd. Voordat ik begon, heb ik eerst diverse klompenpaden in de regio gelopen om gewend te raken aan de langere afstanden. Maar dat maakt niet zoveel uit welke routes je loopt als voorbereiding. Als je maar zorgt dat je vanaf 10 kilometer stap voor stap opbouwt tot de 20 kilometer (voor een enkele dagtocht)
Een volgende stap is van te voren de routes uit te zoeken. Een manier is om de officiële gids te kopen, een alternatief is dat Wandelnet de kaarten online heeft staan. Zo staan er op de Wandelnet website per etappe kaarten online. Mijn blog geeft je natuurlijk alvast wat achtergrond informatie over de gebieden waar je gaat lopen. Wat handig is om te controleren van te voren is hoe je er kan komen. In mijn artikelen beschrijf ik hoe ik er met de bus of trein ben geraakt. Je kunt ook met een auto met een fietsendrager naar het eindpunt rijden, hier je fiets achter laten om nadat je klaar bent met wandelen, terug te fietsen.
Wat zit er in mijn rugtas als ik een dag ga wandelen?
Het allerbelangrijkste is dat je voldoende water bij je hebt. Je moet dat zelf inschatten en beoordelen maar ik hou zelf meestal aan dat ik bij een gemiddelde etappe in de winter 1 liter meeneem en als het 18 graden is het dubbele namelijk 2 liter voor een enkele dagtocht. Niet onverstandig is om iets van EHBO spullen mee te nemen. Een plastic tas om op te zitten als het bankje nat is. Verwacht onderweg geen toiletten. Zelf heb ik een accupack bij mij om mijn telefoon op te kunnen laden. Als op de telefoon de locatie tracking aanstaat dan gaat de batterij extra snel leeg. Een jas tegen de regen kan ook erg prettig zijn. Vergeet niet als het weer het toelaat zonnebrandcrème te gebruiken, anders kom je terug als een kreeft. Als je er van uit gaat dat je onderweg niks te eten of drinken moet kopen zit je veilig. Meestal kom je geen waterbijvulpunten tegen. De meeste etappes heb ik gelopen tijdens de horeca sluiting. Naast middageten is extra fruit of een chocoladereep natuurlijk een energie booster. Als laatste is contant geld bij je hebben erg nuttig. Bijvoorbeeld om iets bij een verkoopstalletje te kopen of de trein van Hengelo naar Bad Bentheim te betalen omdat daar de bankpas niet werkt.
Goede schoenen
Verder niet geheel onbelangrijk, ik had mijn wandelschoenen inmiddels goed ingelopen. Tijdens de tocht heb ik geen enkele blaar gehad. Ik heb hoge wandelschoenen in de catogorie A/B die ik bij de wandelspeciaalzaak heb gekocht. Verder heb ik naadloze sokken, dat helpt in mijn optiek vooral als je langere afstanden gaat lopen.
Welke redenen had men vroeger om deze route te lopen
Na wat praktische informatie is het ook interessant om de oorsprong van de route te kennen. Je drie verschillende redenen waarom men in het verleden te voet naar Holland trok. In de komende drie alinea’s ligt ik de geschiedenis toe.
Marskramers en kiepenkerels
Dit waren de handelaren die ook te voet door het land trokken. Tot vlak na de Tweede Wereldoorlog waren deze marskramers een bekende verschijning op het platteland. Ze waren gekleed in een typische blauwe kiel en hadden een gevlochten draagkorf op de rug. Met deze kiep, ook wel mars of kiepskorf genoemd, liepen ze door stad en land. Zij voorzagen de plattelandsbevolking van allerhande waren, zoals levensmiddelen, dingen die je nu bij de drogist kan kopen en andere kleine waren.
Tödden
De tödden waren kooplieden, die vanaf het midden van de 17de eeuw tot het begin van de industrialisatie van de 19de eeuw te voet door Europa trokken. Deze kooplieden verkochten linnen en andere stoffen. De eigenlijke tödden waren de pakkendragers en zij gingen in februari naar hun afzetgebied en keerden in de oogsttijd in augustus weer terug. Enkelen van deze tödden werden groothandelaren en voorzagen tot 100 pakjesdragers van koopwaar. Tegenwoordig zijn nakomelingen eigenaren van grote textielzaken zoals C&A.
Hollandgangers
Zo waren de Hollandgangers arme keuterboeren, knechten of boerenzonen die vanaf het midden van de 17de eeuw tot het midden van de 19de eeuw naar de Nederlanden trokken om te helpen als seizoensarbeider. Op deze manier konden ze iets bijverdienen. In de veengebieden hielpen ze als turfsteker. De polderlüe zorgden dat de sloten en kanalen schoon bleven. Andere veel voorkomende werkzaamheden waren zaadhandel, grasmaaien (met de zeis), hooien of grondwerk. Op het hoogtepunt zorgde de Hollandtrek voor een kleine volksverhuizing vanuit Noord Duitse gebieden.
Mijn ervaringen
Het is prachtig om te zien hoe het landschap langzaam verandert wanneer je van oost naar west door Nederland wandelt. Het Marskramerpad brengt je op plekken waar ik nog nooit van gehoord had. Het is bijzonder er bij stil te staan hoe mooi ons land eigenlijk is. Verder dat er het toch te doen is om met het openbaar vervoer op de begin en eindpunten te komen. In de losse blogposts schrijf ik meer over de ervaringen van de verschillende gebieden.
De 20 delen
In onderstaande blogposts lees je mijn ervaringen op dit bijzondere pad. De losse etappes heb ik hier onder beschreven met een korte introductie.
Het begint met het meest heuvelachtige stuk van de route. Van het Duitse Bad Bentheim naar Oldenzaal. Met 29,8 kilometer is dit ook de langste etappe van het hele pad. Lees meer…
Hier wandel je door een coulisselandschap. Zo kom je in het Twentse landschap veel beken, weides en bosranden tegen. Deze etappe is 17,9 kilometer en daarnaast heb ik nog 3 kilometer gelopen als aanlooproute. Lees meer…
Het Marskramerpad vervolgt door het Twentse coulisselandschap met zijn prachtige boerderijen. Achter iedere bocht zit weer een nieuw en verrassend uitzicht. Deze etappe loopt voor een groot stuk door landgoed Twickel. Met 18,9 is deze iets verder en hier komt een aanlooproute van 3 kilometer bij. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Van de Twentse weides langs de Regge naar Rijssen. Een aantrekkelijke route door het Twentse land met flinke stukken over paden langs de Regge. Deze route is 21,7 kilometer lang en had voor mij een aanlooproute van 2,4 km. Lees meer…
Een mooie afwisseling is tussen het rivierlandschap van de Midden Regge, de laaglanden van Zuna en de Holterberg. Deze etappe is 12,9 kilometer en daarnaast heb ik nog 3,8 kilometer gelopen als aanlooproute Lees meer…
We vervolgen de route over het Marskramerpad, dit is stuk gaat door het bos en over aangename bospaden. Verderop is een wat meer open landschap, van Holten naar Lettele. Met 16,7 is deze iets verder en hier komt een aanlooproute van 1,7 kilometer bij. Lees meer…
In het gebied Salland wandel voornamelijk over rustige landweggetjes met kleine stukken bospaden en over een schouwpad. Zo is deze route 20,3 kilometer. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Langs de IJssel en over de bomendijk via de bossen van Klarenbeek kom je uit op het eindpunt. Voor mij is dit de eerste etappe van het Marskramerpad. De route is 19,8 kilometer lang. Lees meer…
Zo wandelen we deze etappe over heuvelige bossen, over stuifzand en heidevelden van Hoenderloo naar Kootwijk. Het is een mooie ervaring om de Veluwe zo te doorkruisen. Met 19,8 vind ik dit de mooiste etappe van de hele route. Lees meer…
Deze etappe heb ik twee gedeeltes gelopen. Het eerste stuk is vanaf Kootwijk naar Stroe en hier zorgt de heide en de bossen voor een prachtige etappe op de Veluwe. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Het tweede gedeelte van deze etappe wandel je van Stroe naar buurtschap Veenhuizerveld. Hier wandel je door mooie oude bossen, stukken heide, een vennetje en een beetje cultureel erfgoed. Etappe 11 is met beide delen 20,9 kilometer. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Deze route loopt de Veluwe over in de Gelderse Valei. Door het buurtschap Appel ga je de bossen in en kruis je een paar mooie landgoeden. Deze etappe is 14,8 kilometer wandelen. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Door het landgoed Paradijs wandel je door de Gelderse Valei een gebied met intensieve landbouw en door de parken van Amersfoort. Met 24,2 is deze iets verder wandelen. Lees meer…
Over de Utrechtse heuvelrug wandel je over onverharde paden naar het westen. Zo kun je genieten van de bos, heide en de zandverstuiving. Het is 18,7 kilometer wandelen. Lees meer…
Het tweede gedeelte is een nat veengebied met weidse uitzichten. Het is wel een polder landschap maar gelukkig is genoeg ruimte voor de natuur. Deze beide gedeeltes zijn 22,9 kilometer samen. Lees meer…
Het open landschap van het gebied moet je wel aanspreken. Je wandelt een stuk langs De Kromme Mijdrecht, dit is een kronkelend riviertje met water en polders aan de zijkant. Deze etappe is 18,9 km lang. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Op het tweede stuk van deze etappe wandel je tussen de kassen, langs een groot meer en tussen de koeien door. Samen zijn deze twee stukken 18,1 km wandelen. Lees meer…
Het is een route van grasdijken tot stad aan de rivier. Zo maak je een wandeling over de Hollandse vlakte. De streek kent brede kanalen en stromen waar windmolens zijn gebouwd om de polders droog te pompen. Deze is etappe is 23,8 kilometer lang. Lees meer…
Landgoed de Horsten is prachtig, onderweg wissel je de stad met de polder af. Het centrum van Leiden is zeker ook een aanrader om door heen te lopen. Deze etappe is 21,4 km lang. Deze etappe heb ik van west naar oost gelopen. Lees meer…
Op 15 april en 16 april 2021 heb ik etappe 19 gelopen
Deze hele etappe is binnen de bebouwde kom, maar gelukkig wandel je door diverse landgoederen en loop je door Scheveningen en Den Haag. Met 21,7 kilometer sluit je af bij het Kurhaus. Zelf heb ik deze etappe van west naar oost gelopen. Lees meer…
De laatste etappe staat gepland in een prachtig lente weekend. Het Marskramerpad ga ik lopen van het plaatsje Rijnsaterwoude (Zuid Holland) naar Leiden. Hier wandel ik door het Groene Hart. Het Groene Hart is een binnen de Randstad gelegen relatief dunbevolkt veenweidegebied.
Rijnsaterwoude
De etappe begint in het dorpje Rijnsaterwoude. Je wandelt het dorpje uit en al snel wordt de vaart een grote waterplas, namelijk het Braassemermeer. Hier loopt de route de polder in. Je wandelt na het gemaal langs een boerderij met manege. Deze boerderij heeft recent een toegangspoort geplaatst waardoor het lijkt alsof je er niet welkom bent. De routeschildjes zijn hier ook niet behulpzaam. Er kwam een auto aan en de bestuurster deed het raampje open en vertelde mij dat ik op de juiste weg was en ik kon zo doorlopen. De poort stond zelfs ook al even open.
Vierambachtspolder
Achter de manege kom je in de Vierambachtspolder. De in West-Nederland door turfwinning ontstane plassen werden later vaak weer drooggelegd met behulp van molens. Zo wandel je hier langs de slootkant door de akkervelden. Op een perceel is een boer met de trekker in de weer om aardappelgeulen te maken. Je wandelt verderop nog een stuk terug omdat op dat stuk net geen brug aanwezig is. Op een ander perceel zie je het groen van de aardappelen al. Er is een alternatieve route waarbij je het stuk door de polder overslaat maar ik zou je aanraden om als het kan door de polder te lopen. Bijvoorbeeld mensen met een hond moeten de uitwijkroute gebruiken.
Woubrugge
Vanuit de polder wandel je langs de asperge boer naar het dorpje. Al snel loop je daar langs het water Woubrugge binnen. Dit dorp heeft karakteristieke kerk die aan het kanaal staat. Over de brug steek ik de Woudwetering over en wandel aan de andere kant van het kanaal terug. Het lijkt misschien op doelloos heen en weer lopen maar het stuk door het dorp is zeker de moeite waard.
Wijde Aa
Het pad vervolgt na het verlaten van Woubrugge over een fietspad. Dus af en toe opzij voor een wielrenner hoort erbij. Dit is een erg mooi stuk langs de Wijde Aa. Dit water is een langgerekte oeroude veenstroom. Deze stroompjes zijn van natuurlijke oorsprong en dienen voor het afvoeren van water uit de veengebieden. Ze kenmerken zich door weinig verval en een kronkelende loop. De ontginningen van de veenmoerassen (vanaf de tiende eeuw) zijn gestart, of waren gericht op, de veenriviertjes.
Hoogmade
Over de grasdijk wandel ik in de richting van het dorp (Hoogmade) en onderweg kom ik nog een prachtige wipmolen tegen, de Vlietmolen. In Hoogmade blijf ik slapen in een tentje op de camping en geniet ik van het avondeten op een terras aan het water. Vanaf de Doesbrug vervolg ik de volgende ochtend het pad. In het buitengebied komen we nog een boer met hulptroepen tegen die een loslopende koe terug probeerde terug te drijven naar de stal. Het eerste stuk na Hoogmade is een rustige weg en verderop vervolg je de route over een smal fietspad in de richting van Leiderdorp.
Achthovense en Doeshofmolen
De Achthovense molen is een wipmolen die er vanaf 1893 staat. De voorganger van deze molen is namelijk afgebrand. De Doeshofmolen is een houten achtkantige grondzeiler ten oosten van de Nederlandse plaats Leiderdorp. Deze molen is in 1830 gebouwd. Beide molens zijn gebouwd om droge voeten te houden in de polder. Geniet hier zeker van de rust want als je de hoge snelheidstrein tussen Schiphol en Rotterdam pakt dan kom je hier onder de grond langs.
Leiderdorp
Langs de Oude Rijn over het jaagpad wandel je zo in de richting van de stad Leiden. Onderweg kom je langs een wat verscholen kerkje de Dorpskerk. Hier rusten we even uit op het bankje. Ik zie dat zondagdienst is afgelopen en zo verteld een kerkganger mij dat deze kerk er staat vanaf de 16de eeuw en tijdens het beleg van Leiden platgebrand is. Hiervoor stond er een losse toren waar ooit een Engelse koning een nachtje geslapen heeft na iets te lang op café te hebben gezeten.
Nieuwe Rijn
Er is een tweesplitsing in de rivier en hier volgt het pad de Nieuwe Rijn. Onderweg kom ik nog een paar mooie bruggen tegen. Zo kom ik ook langs de Admiraalsbrug. Op de Utrechtse brug aan de rand van de slotgracht van de stad Leiden eindigt deze etappe. Het is vanaf hier nog drie kilometer lopen naar het station.
Reistips en afstand
De hele etappe (Rijnsaterwoude naar de Utrechtse brug) is 23,8 kilometer lang. Van Rijnsaterwoude naar Hoogmade is het 12,4 kilometer wandelen en vanaf Hoogmade naar Leiden is het 11,4 kilometer stappen. Vanaf de Utrechtse brug naar het station (Leiden) komt er nog ongeveer 3 kilometer bij de afstand van de hele etappe. Rijnsaterwoude kent een busverbinding en Leiden is per trein te bereiken.
Conclusie
Het is een afwisselende route van grasdijken tot stad aan de rivier. Zo maak je een wandeling over de Hollandse vlakte. De streek kent brede kanalen en stromen waar windmolens zijn gebouwd om de polders droog te pompen. Je komt onderweg zeker ook hardlopers, wandelaars, fietsers en wielrenners tegen. Verder is Schiphol, de drukke A4 en zijn talloze provinciale wegen niet ver weg. Voor mij is het zeker een mooie moment om dit stuk van Nederland ook een keer te ervaren.
De foto’s zijn gemaakt op 29 en 30 mei 2021
In de serie van het Marskramerpad gebruik ik de etappe nummers van Wandelnet. Zie de tag: Marskramerpad voor de andere wandelingen uit deze serie
Tussen Nieuwveen en Rijnsaterwoude wandel ik het tweede gedeelde van etappe 17 van het landelijke Marskramerpad. Een verrassende wandelroute waarin je letterlijk in de voetsporen treed van de middeleeuwse kooplieden. De zogenoemde marskramers in de middeleeuwen van stad tot stad trokken om hun waren aan de man te brengen. Dat deden zij ook in het Groene Hart.
Nieuwveen
Vanuit Alphen aan de Rijn pak ik de bus naar Uithoorn en stap ik uit bij de Dorpskerk. De bus slingert ook door Zevenhoven en Noordeinde waar het eerste gedeelde van deze etappe. In de bus spreek ik een man en vrouw die zo kunnen aanwijzen hoe ze de vorige keer gelopen hebben. De bus stopt bij een halte aan het Marskramerpad. Via de Hogendijk loop ik zo het dorp uit. Op het volgende stuk heb je zowel de linker als de rechterkant een gecombineerde 18 holes golfbaan.
Papenveer
Dit dijkdorp ten zuidoosten van Langeraar ontstond rond 1822, op dit moment werdt de katholieke kerk te Korteraar naar Langeraar werd verplaatst. Bij de voormalige veer over het Aarkanaal kwam een bescheiden dorp tot ontwikkeling dat tot een tuinbouwcentrum uitgroeide. Over de Paradijsweg wandel je tussen de kassen door. Je kunt hier niet echt ver kijken. Vlak voor de ophaalbrug over de Smitskade wandel je in de richting van Langeraarse Plassen. Dit was niet erg duidelijk op het kaartje te zien en hier miste de bordjes ook even.
Langeraarse Plassen
De waterkwaliteit en ecologie in de Langeraarse Plassen kunnen beter. Door de vele algen in het water maar ook door zwevend slib, is het water troebel en groen. In de zomer komt er regelmatig blauwalg voor. Er zijn al jaren plannen om dit te verbeteren. Langs de Leidsche Vaart wandel ik verder in de richting van Langenaar. In dit stuk heb je een mooi vergezicht over het water.
Rijnsaterwoude
Via een mooie grasdijk wandel ik in de richting van dit dorp. Vanaf de dijk heb je een mooi vergezicht over het veenlandschap. In het laatste stuk van deze etappe wandel je onder de provinciale weg (N207) wandel je door een bosje met een oude boot het dorp in.
Reistips en afstanden
Dit gedeelte van de etappe is 9,3 kilometer lopen. Zelf heb ik de gecombineerd met een stuk van de volgende etappe. In Nieuwveen is het mogelijk met de bus te komen en dat geldt ook voor Rijnsaterwoude.
Conclusie
Het stuk langs de Langeraarse Plassen en het zicht over dit meer is erg mooi en daarna het zicht over de velden. Het eerste stuk door het tuinbouwgebied heeft niet erg veel toegevoegde waarde
De foto’s zijn gemaakt op 29 mei 2021
In de serie van het Marskramerpad gebruik ik de etappe nummers van Wandelnet. Zie de tag: Marskramerpad voor de andere wandelingen uit deze serie
