In het centrum van Apeldoorn hadden ze bedacht om video’s te gaan projecten op een aantal gebouwen. Video projecties op gebouwen zijn een opvallende manier om kunst te presenteren in de stad Apeldoorn. Het idee was het een indrukwekkende visuele ervaring was, al was hier de uitwerking niet zo. Zo was het onderdeel van een evenement. Het idee was om de stad te verlevendigen en aantrekkelijker te maken voor bezoekers en inwoners. In de week voor kerst vond Wintersferen plaats in de Apeldoornse binnenstad.
In het centrum van Apeldoorn
Van dinsdag 20 tot en met vrijdag 23 december worden op zes panden in het centrum van Apeldoorn videobeelden geprojecteerd die een kijkje in de koninklijke geschiedenis van Apeldoorn bieden. Je kunt de videoprojecties dagelijks tussen 16.30 uur en 23.00 uur bewonderen bij Reisbureau van Werven, Coffeeshop de Bazar, Juwelier Royals, Nelson Schoenen, Van Uffelen Mode en CASA. Het was een rondje van 2 kilometer.
Niet erg bekend bij de inwoners
Door meerdere inwoners worden we gevraagd wat er aan de hand is in de binnenstad, met een camera val je toch iets meer op. We zijn op woensdagavond ook een van de weinigen die hier naar kwamen kijken. Verder zijn de video’s erg kort en repeterend en wordt er niet echt een verhaal verteld, het was iets met het koningshuis. Volgens de organisatie zou er ook iets van muziek maar dat was niet te vinden. Ik ben bang dat het er mooier op de foto’s uitziet dan dat het in het echt was, maar dat mag je zelf invullen.
Conclusie
Het is wel aardig uitgewerkt, maar er is nog wel wat te verbeteren qua ervaring. Op één plek hing de projector ook heel laag, daar kon je dus midden in het beeld gaan staan. Dus leuk geprobeerd maar het kan beter.
De Nederlandse natuurorganisatie IVN, (Instituut voor Natuureducatie en Duurzaamheid) richt zich op natuureducatie en het bevorderen van duurzaamheid. Eén van de dingen die ze organiseren zijn wandelingen en is ook actief op het gebied van natuurbehoud en duurzaamheid. IVN is gericht op het versterken van de band tussen mensen en de natuur en gelooft dat een goede kennis van de natuur.
Roodborstje
Het roodborstje is een kleine vogel die voorkomt in Europa en ook in delen van Noord-Afrika. Het leeft in groepen en maakt zijn nest in een holle boom of een nestkast. Het broedt meestal twee keer per jaar en voedt zijn jongen met insecten en andere kleine prooidieren. In de winter verlaat het Europese roodborstje vaak zijn gebied in Europa en trekt naar het zuiden, naar Afrika.
Leusveld
Het Leusveld is dan weer eigendom van de natuurorganisatie Natuurmomumenten. Op het landgoed geniet je van fraaie lanen met oude bomen, rododendrons en een Rijksmonumentaal jachthuis uit 1911.
Voor dat hier het landhuis in 1911 is gebouwd stond er aan de laan door het landgoed een boerderij. Boswachter Chris Holtslag vertelt hier over de familiewoning die hier tot 1911 heeft gestaan.
Verschraling van de grond
In het noordelijkste stuk van het Leusveld heeft Natuurmomumenten een stuk grond aangekocht en dit wordt afgegraven tot de de Pleistoceen grondlaag. Dit is 30 tot 50 centimeter en gaat er voor zorgen dat hier orchideeën en natuur weer komt te staan. Boswachter Herman Heskamp verteld over dit stuk land.
De Pleistoceen grondlaag is een onderdeel van de bodem die is ontstaan tijdens de Pleistocene tijdperk, dat ongeveer 2,6 miljoen tot 11.700 jaar geleden plaatsvond. De Pleistoceen grondlaag wordt ook wel de “ijstijdgrondlaag” genoemd, omdat het werd gevormd tijdens de laatste ijstijd, toen grote delen van Europa en Noord-Amerika bedekt waren met gletsjers. De Pleistoceen grondlaag is meestal een zand- of kleilagen die zich onder de bovenste laag van de bodem bevinden.
In deze laag zit veel IJzer, wat in het verleden ook gebruikt werd in de vele ijzergieterijen in deze omgeving.
Door de afgraving is de bovenste grondlaag komt er een armere grondlaag naar boven waardoor er een rijkere biodiversiteit te voorschijn komt.
Kiemtijd van 100 jaar
Het landgoed wordt beheerd door vrijwilligers van Natuurmonumenten, zo wist iemand uit deze groep dat op een stuk land voor 60 jaar geleden heide had gestaan. Ze hebben naar aanleiding van deze opmerking besloten om een experiment te doen met een klein stukje land. De kiemtijd van heide is ongeveer 100 jaar, dus na de bomen verwijderd te hebben kwam de heide zo weer terug en sindsdien groeit het weer
Conclusie
Ondanks dat het grijs weer was en het fris buiten was was het wel leuk en leerzaam om aan deze wandeling deel te nemen. Zo is het landgoed Leusveld een mooi gebied om te wandelen.
Het Albapad begint in het dorpje Oosterhuizen net iets ten zuiden van Apeldoorn. Door het Beekbergerwoud, langs het spoor van de museumlijn Apeldoorn – Dieren en als laatste door een bosgebied loopt deze route rond het kleine dorpje.
Oosterhuizen
De route begint bij het dorpshuis in het centrum van het plaatsje Oosterhuizen. Zo wandel je richting het kanaal om daarna een stuk langs de Beekbergsebeek te lopen.
Beekbergerwoud
Om eerst nog een stuk verharde weg te volgen kom je uit in het Beekbergerwoud. Het Beekbergerwoud vormt is een 100 hectare moerasgebied met nu nog jonge elzenbroekbos en natte graslanden. Een elzenbroekbos is een bos van moerassige en venige, zoet en stilstaand water. Het was ooit het laatste oerbos van Nederland, totdat in 1871 de laatste boom werd geveld. In 2006 is natuurmonumenten begonnen om dit gebied te herstellen. Veel van de paden bestaan uit houten vlonderpaden en er zijn regelmatig stapstenen verwerkt in het pad.
Woudsloot
Tussen de weilanden door loopt de route richting het Kanaal Zuid. Zo wordt je geholpen om over het puntdraad te stappen doormiddel van een overstapje, dat is nou typisch een klompenpad.
Gasthuismolen
Langs de weg de Molenvaart kom je nog langs een voormalige watermolen. Vanaf 1294 zijn er bronnen te vinden die schrijven over een watermolen op deze plek
Langs de museumlijn
Tussen Apeldoorn en Dieren loopt de museumlijn van de Veluwse Stoomtrein Maatschappij (VSM). De VSM heeft bij Beekbergen een onderhoudswerkplaats en station (Beekbergen). Deze werkplaats kun je van een afstand zien. Zo volgt het klompenpad een stukje langs deze museumlijn.
Innerbergerweg
Het klompenpad loopt het laatste stuk nog door de bos. Dit bos ligt voorbij de A50 en kent nog wat kleine zandverstuivingen.
Conclusie
Het is een gevarieerde route van landbouwweides, een stuk moerasgebied en bos. Als je verwacht een boswandeling te maken dan is deze route niets voor jou. Verder vind ik een gevarieerde route door verschillende landschapstypes waarbij nog best wel wat stukken over onverharde paden zijn.
De laatste regio’s van het Trekvogelpad heb ik afgerond! In juli ’21 ben ik begonnen met deze lange afstandswandeling die ik in losse etappes loop. Zo ben begonnen in Bergen aan Zee en ben ik via Amsterdam naar Naarden gelopen, dat was de eerste provincie. In het deel daarna ben ik over de Utrechtse Heuvelrug gelopen, daarna door de Veluwe en nu de laatste regio’s door de Achterhoek en Twente. Bij deze blog zit een een filmpje waar ik door de Achterhoek en Twente wandel.
Bronkhorsterveer
Met de veer steek je de rivier de IJssel over, je komt dan in het gebied: De Achterhoek.
Landgoed Hackfort
Het landgoed begon ooit als een eenvoudig woonhuis. In de loop van de tijd groeide het uit tot een compleet landgoed met kasteel, boomgaarden, weides en graanakkers.
Kasteel Vorden
Je komt aanlopen over een brede laan die naar het Kasteel loopt. Kasteel Vorden werd al genoemd in de 12e eeuw. Vorden is ontstaan aan een doorwaadbare plaats in de beek. In 1540 is het kasteel verbouwd naar de huidige vorm. Bij het kasteel Vorden kruisen we het bekende Pieterpad dat van noord naar zuid loopt.
Bos en Houtdag in Ruurlo
Onderweg kwam ik nog langs een evenement dat Staatsbosbeheer had georganiseerd. Op 17 september organiseerde Staatsbosbeheer een bos en hout dag in Ruurlo. Een open dag waarbij alles te zien
De Waterster
De zon was er net even maar inmiddels is het weer gaan regenen en kom je uit bij de Waterster. Dit gebied dat in een stervorm ligt en is aangelegd in 1915. De gemeente Borculo liet de vijver uitgraven omdat ze dacht het zand nodig te hebben voor de geplande uitbreiding van de tramlijn van Borculo naar Beltrum. Door de Eerste Wereldoorlog werden tramlijnen steeds minder rendabel, de tramlijn is er daarom nooit gekomen. De vijver is ook stervormig, maar staat door de droogte helemaal leeg.
Eibergen
Het kleine oude stadje Eibergen staat hierna op de planning. In de 15e eeuw moet Eibergen de beschikking hebben gekregen over enige stedelijke rechten.
Het Lankheet
Iets ten zuiden van Haaksbergen ligt het waterpark ‘Het Lankheet’. In dit prachtige bos- en rietlandschap wordt geëxperimenteerd met natuurlijke waterzuivering. Het water uit naarburige Buurser Beek wordt hier door rietbekkens gefilterd van fosfaat en stikstof.
Oostendorper Watermolen
Iets verderop bevind zich de Oostendorper watermolen is een dubbele, door water aangedreven molen. Aan de linkeroever staat een oliemolen en rechts een korenmolen. De funderingen bestaan uit Bentheimer zandsteen. Dit wordt hier in de omgeving gewonnen.
Haaksbergerveen
Hoogveen en natte heide, zoals in het Haaksbergerveen, zijn zeldzaam geworden in Nederland. Voor de turfwinning was dit landschap heel gangbaar in dit deel van Europa. Het hoogveen, dat in de loop der eeuwen is ontstaan, wordt gevoed door regenwater. Het veenmos dat er groeit heeft de bijzondere eigenschap dat het als een spons werkt: het houdt zelf regenwater vast, ook in tijden van droogte. Het heeft zo een eigen waterhuishouding, met een waterspiegel die hoger ligt dan de omgeving. Hierdoor kan het hoogveen uitgroeien tot grote aaneengesloten, zompige veenkussens.
Buurserzand
Het Buurserzand onderscheid zich met de eeuwenoude jeneverbesstruiken. Dit is een natuurgebied waar open heidevlakten, graslanden en bosjes elkaar afwisselen. Die afwisseling maakt het Buurserzand tot een geliefd wandelgebied.
Station Enschede
Het eindpunt van het Trekvogelpad is het station Enschede. Het huidige stationsgebouw stamt uit de jaren 50 van de vorige eeuw. Het station is ontworpen als een mix tussen kopstation en parallelstation.
Door het Achterhoekse land wandel ik naar Twente. Via de Berkel wandel je door het boerenland naar de bossen van het landgoed de Lankheet. Hier volg ik de route tot aan de Buurserbeek waar deze halve etappe is afgelopen.
Eibergen
In het plaatsje Eibergen wordt ik door een parkeerwachter aangesproken, hij vroeg zich af wat ik op de foto ging zetten. Dus ik vertelde hem over het Trekvogelpad en de etappes die ik afgelegd had. Hij zorgde ervoor dat de auto’s tijdelijk wegbleven uit het centrum.
Van oorsprong is het een boerendorp. In 1830 werd aan rivier de Berkel een blekerij opgericht en in anderhalve eeuw groeide het bedrijf uit tot een van de grotere textielondernemingen. Voor de textielindustrie is het dorp dus van betekenis geweest.
Marke Mallem
Tot 1800 hadden ze in Twente en de Achterhoek het Marke systeem, de boeren deelde het land met elkaar en zorgden samen voor een goede opbrengst. Onderweg kom ik nog een grenssteen tegen die het gebied Marke Mallem aangeeft.
Mallumse Molen
Buiten het centrum wandel je over de Nieuwe Brug over de Berkel het bos in. Iets verderop duikt een prachtige oude watermolen op. Deze molen stond er al in 1430 en hoorde bij de Hof van Mallum. De inwoners van Eibergen waren vroeger verplicht hier hun koren te laten malen. Hier wordt ik al opgewacht door een Zeeuwse familie die graag op de foto wil met de oude watermolen. Dus heb ik zo ook gelijk maar gevraagd om mij met de molen op de foto te zetten
Berkel
Rivier de Berkel was vroeger de verbinding van Hanzestad Zutphen met het Duitse achterland. Omdat het waterpeil laag was, werd met platbodems gevaren: de Berkelzomp. Het spoor dat er in de 19de eeuw kwam, betekende het einde voor de scheepvaart. Het lijkt erop dat het gaat regenen maar gelukkig houd het al op met een paar spatjes. Langs de Berkel vervolgt de route zich. Hier wandel je over de slootkant en heb je zicht over de weilanden. Iets voorbij de bocht waar een aantal vissers in alle rust aan het vissen waren.
Op naar Twente
Er hangen rode vlaggen bij het schietterrein aan Rekkenseweg, dit ligt op de provinciegrens. Je bent nu in de laatste provincie aangekomen en zo wandel je Twente in.
Het Lankheet
Iets ten zuiden van Haaksbergen ligt het waterpark ‘Het Lankheet’. In dit prachtige bos- en rietlandschap wordt geëxperimenteerd met natuurlijke waterzuivering. Het water uit naarburige Buurser Beek wordt hier door rietbekkens gefilterd van fosfaat en stikstof. Een deel van het gefilterde water wordt gebruikt om kwetsbare gebieden te bevloeien en de rest stroomt terug naar de beek. Het gebied is 5 hectare groot met 6 filters van ieder 3 bassins. Jaarlijks wordt er zo’n 1,5 miljoen kuub water gezuiverd.
Poort Diaconie
Vanaf de Buurserbeek stap ik van de route af. Bij de Lankheterbrug wandel ik naar Eibergsestraat waar ik bij Poort Diaconie de bus pak naar huis.
Conclusie
Vanaf Eibergen wandel je langs de Berkel, dan een stuk landbouwgebied en het laatste stuk is door het landgoed Lankheet. Dit landgoed is bijzonder vanwege het waterzuiveringssysteem en de rietvelden
Door het boerenland wandel ik door Achterhoek. Dit stuk is over het platteland, dat hier in deze regio een coulisselandschap is. Dat zijn weides afgewisseld door bomen om te eindigen in de historische stad Eibergen.
Borculo
Vanaf Ruurlo ben ik met de bus naar Borculo gegaan. Hier start ik bij halte de Snofhutte en wandel ik naar het beginpunt aan de Geerdinksdijk.
Geerdinksdijk
Over de boerenlandwegen wandel ik verder richting Eibergen. Onderweg kom ik diverse boeren tegen op de trekker tegen die druk aan het gras maaien zijn. Het gebied is erg rustig, onderweg wordt je ook begroet door de koeien in de weide. Zo wandel ik door boerenland. En door nog meer boerenland. Een beetje eentonig misschien, maar wat is het hier heerlijk rustig, gemoedelijk en plezierig.
Haarlose kanaal
Dan volgt de route een stuk langs het Haarlose kanaal. Eerst over asfalt en later door een bos met prachtige lanen.
Eswal
Vanaf de 9de eeuw zijn de eerste essen ontgonnen. Essen zijn de eerste akkerbouw gebieden die de mens van de wildernis veroverden. Deze akkers werden gescheiden met een gevlochten takken rand. Omdat het land werd opgehoogd met vaste mest waren deze randen al snel te laag. Zo werden deze steeds verder opgehoogd. In deze regio is de stichting Agrarisch Natuurbeheer Berkel en Slinge bezig geweest om zo’n natuurlijk wal te herstellen. Dit project maakt onderdeel uit van de Landschapswacht. Dit type landschapselement dat op veel plekken aan het verdwijnen. Het verdwijnen van zulke houtwallen is daarnaast ook slecht voor de vele vogels, planten, mossen en zoogdieren die leven in de eswallen.
Twenteroute
De route loopt verder door het boerenland waarna deze onderbroken wordt door de brede Twenteroute (N18). De oorspronkelijke weg is hiervoor afgesloten en je moet via het viaduct de Vinkennest over deze weg heen.
Paddenstoelen
Onderweg sprak ik een stel Duitsers die paddenstoelen aan het kijken waren. Nu is Duitsland ook niet zo ver meer vanaf Eibergen.
Eibergen
Het kleine oude stadje Eibergen staat hierna op de planning. In de 15e eeuw moet Eibergen de beschikking hebben gekregen over enige stedelijke rechten. In Eibergen is het 3-daagse evenement Halloweekend. Een weekend waarin Eibergse ondernemers samenwerken met de lokale maatschappelijke stichtingen en verenigingen. Zo was er ook een markt in het centrum.
Conclusie
Het achterhoekse boerenland is een afwisseling van kleine bossen met weides. Stukken zijn over asfaltwegen, maar ook over zandwegen. Het is erg rustig en gemoedelijk.
Vanaf het station Zutphen loopt deze route tot aan Landgoed Huis de Voorst. Zo vervolgt de route zich langs Huis het Velde, hier zit de politieacademie. De wandeling gaat via Warnsveld terug door de groene strook van Zutphen naar de IJssel. De route staat niet aangeven maar er is wel een kaartje beschikbaar.
Station Zutphen
De wandeling begint bij het station van Zutphen, dit naoorlogse rijksmonument staat er vanaf 1952. Omdat het stationsgebouw niet mocht worden aangepast is er gekozen om de fietsenstalling ondergronds te maken.
Berkelpoort
Je wandelt door het centrum van Zutphen. Hier volgen we de rivier de Berkel. Zo komen we ook langs de fluisterboten op de Berkel en langs de Berkelpoort. De Berkelpoort is een waterpoort en onderdeel van de Zutphense stadsmuur en gelegen aan de oostelijke rand van het stadscentrum. De poort werd in de 14e eeuw gebouwd. De route loopt verder langs de Berkel de stad uit.
Huis de Voorst
Voor het landhuis wijken we iets af van de rivier. Het landhuis is een historische buitenplaats en ligt ten oosten van Zutphen. Bij de bouw van De Voorst, aan het eind van de 17e eeuw, spaarde de toenmalige eigenaar Arnold van Keppel kosten noch moeite om tot een spectaculair resultaat te komen
Huis ’t Velde
Aan de overkant van de Berkel ligt. Huis ’t Velde. Dit is een statig wit landhuis ten oosten van Warnsveld. De geschiedenis van deze voormalige havezate (een versterkt huis) gaat terug tot minimaal 1326. Het landhuis van het Gelders landschap en is verhuurd en wordt gebruikt door de Nationale Politie en de Politieacademie.
Door Warnsveld
Dan volgt de route door een minder mooi stuk, je wandelt door de buitenwijken van Warnsveld. Waarna je uitkomt bij de dorpskern. Hier kom je langs de Sint-Martinuskerk. Dit is een protestantse kerk in de plaats Warnsveld.
De Vijver en de groene strook van Zutphen
Door de parken en langs de vijver die ook letterlijk zo heet wandel je terug naar de IJssel. Onderweg kom je nog een kinderboerderij tegen.
IJssel
Vanaf de uiterwaarden van de IJssel wandel je door het centrum terug naar het station
Conclusie
Voor het eerste stuk langs de landhuizen van Zutphen en omgeving is een echte aanrader. Dit is stuk is ook voor grote delen onverhard. Dan volgt een stuk door de buitenwijken van Warnsveld en dat is niet zo bijzonder. Het centrum van het dorpje Warnsveld is wel aardig en de groene strook door Zutphen is een mooi park maar niet heel speciaal. De route staat niet aangegeven met markeringen, dus als je deze loopt neem dan een kaartje mee
