Gelderland | Qdraw; weblog

18 mei 2022 • Gelderland mei 18, 2022 at 7:59 pm Qdraw

Trekvogelpad Etappe 16b van Otterlo Centrum naar Hoenderloo (2022)

Vanuit het centrum van Otterlo wandel ik door het Nationaal Park de Hoge Veluwe naar Hoenderloo. Het nationale park is in 1935 gesticht. Het is een afwisselend landschap met bossen, zandverstuiving, cultuur een stukje moeras. Tijdens de etappe wandel voor het grootste gedeelte op onverharde paden.

Otterlo

In het dorpje op de Veluwe zijn de sporen van de Tweede Wereldoorlog nog te zien, zo kwam ik langs een monument. Zo komt er een grote stroom evacués uit Arnhem en Oosterbeek komt op gang. Velen kiezen de weg langs Deelen richting Apeldoorn. Een belangrijke tweede stroom gaat richting Otterlo. Het dorp is niet berekend op het opvangen van duizenden evacuees. Uit alle macht wordt gedaan wat mogelijk is en om de mensen te helpen. Door geverfde Rode Kruis vlaggen op de daken krijgt het dorp al gauw de naam “Rode Kruisdorp”. In april 1945 wordt er bij de bevrijding fel in en om het dorp gevochten. Het monument ‘Slag in Otterlo’ herinnert de inwoners van Otterlo aan de strijd die tussen 15 en 17 april 1945 heeft plaatsgevonden.

Nationaal Park De Hoge Veluwe

Buiten Otterlo kom je aan bij de ingang van het nationale park. Hier moet je een entreekaart kopen om verder te mogen. Over een onverhard pad dat parallel loopt met de Houtkampweg wandel je het park verder in. Voorbij het Rieselo wandel je meer bos in waards.

Eikenhakhout

Tot ongeveer 1900 was eikenhakhout een belangrijke vorm van bosbeheer in Nederland. Jonge eiken werden op ongeveer 30 centimeter afgezaagd, waarna er meerdere nieuwe uitlopers konden uitgroeien. Na 8 tot 20 jaar werden ook deze afgezaagd, waarna het proces zich weer kon herhalen. Het gedeelte van de boom dat steeds bleef staan, wordt het hakhoutstoof genoemd. Het overgrote deel van het hout werd gebruikt als brandhout. Omdat eikenschors veel looizuur bevat, werd het ook gebruikt bij het looien van leer. Door de opkomst van kunstmatig geproduceerde looistof vanaf 1900 begon de eikenhakhoutcultuur te verdwijnen.

Oriënteertafel

Midden in het bos staat een stenen tafel die in 1923 is gebouwd. Er staat een windroos op en eronder ligt een waterkelder, die gebruikt is voor het beregenen van het President Steijnpark. Hier komen we later nog langs. De tafel staat op een hoog punt en gaf een uitzicht op De Plijmen en de locatie van het nooit afgeronde Grote Museum.

Het Grote Museum

Aan de zuidkant van de Franse Berg wilde Helene Kröller-Müller een museum voor haar kunstcollectie bouwen. In 1921 werd er met de bouw begonnen. Er was zelfs speciaal hiervoor een spoorlijn aangelegd. Zo werden de Maulbronner zandstenen aangevoerd. In 1921 zijn een aantal muren al aangelegd. Het werk werd in 1922 vanwege de financiële problemen stilgelegd. De economische crisis van de jaren dertig sloegen toe. De plannen voor het Grote Museum werden in 1935 definitief opgegeven. De overheid werd eigenaar van de kunstcollectie en in 1938 ondergebracht in een meer bescheiden ‘tijdelijk museum’ aan de noordkant van de Franse Berg. Deze ‘tijdelijke’ locatie is het huidige Kröller-Müller Museum.

De Franse berg

De Franse berg is een langgerekte heuvelrug van zo’n 20 meter hoog. Het is oorspronkelijk een stuifduin van het Pampelse en Deelense Zand. Het is met 56 meter boven NAP een van de hoogste punten van het park. De naam Franse Berg is afkomstig van de troepen die hier tijdens de Franse bezetting (1792-1813) een uitkijkpost hadden.

Bezoekerscentrum

Midden in het park staat het bezoekerscentrum van het nationaal park, deze is in 2019 geopend door koning Willem Alexander.

De Veentjes

Het moerassige gebied De Veentjes, aan de noordkant van het landgoed, leek de uitgelezen locatie voor het Jachthuis, vooral vanwege het daar aanwezige water. Nog zonder uitgewerkt bouwplan werd aan de aanleg van de vijver en een gemetselde brug begonnen. Maar de familie Kröller twijfelde. Na aankoop van een nieuw stuk grond schoof de plaats voor het Jachthuis op in noordelijke richting. Daar werd een tweede (grotere) vijver gegraven die met de eerste werd verbonden

Pompgebouw

Het Pompgebouw is gebouwd in 1923. Het is eigenlijk het voetstuk van een ‘Amerikaanse windmotor’, een ijzeren windmolen waarmee grondwater voor de grote vijver kon worden opgepompt. Dat bleek uiteindelijk niet nodig, de windmolen werd afgebroken en het resterende stuk onderbouw is inmiddels een rijksmonument.

Jachthuis Sint Hubertus

Het Jachthuis Sint Hubertus, het voormalige buitenverblijf van het echtpaar Kröller-Müller, is een iconisch gebouw. In 1914 besloot de familie tot de bouw van een buitenhuis. De bouw duurde van 1915 tot 1920.

De legende van Sint Hubertus

De edelman Hubertus ging op Goede Vrijdag jagen. Er verscheen een hert met een lichtend kruis tussen het gewei en er klont een stem. De zij vrij vertaald: Als je je niet bekeerd dan ga je naar de hel. Hubertus kwam tot inkeer werd uiteindelijk de bisschop van Luik. Oorspronkelijk was het niet het idee om de legende in het jachthuis te verwerken maar de toenmalige eigenaresse bracht het idee in omloop. De vorm van het gebouw komt wel mooi overeen met de onderdelen uit de legende. Het jachthuis is gebouwd in de stijl van Jugendstil.

Hoenderloo

Door de bossen wandel je naar de uitgang aan de kant van Hoenderloo. Hier heb ik de witte park fiets gepakt en een rondje gemaakt over het park, hier heb ik ook een blog artikel over geschreven. Bij dit punt verlaat je het park en ben ik bij halte “Hoenderloo, Centrum” met lijn 108 weer richting huis vertrokken.

Conclusie

Het nationaal park heeft een prachtige natuur en cultuur. Het is een mooi afwisselend gebied van stuifzand, heuvels, bos en bijzondere oude gebouwen. Een belangrijk pluspunt is dat je voor een groot gedeelte op onverharde paden wandelt.

← Vorige etappe –

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: bos, Hoenderloo, Nationaal Park, Nationaal Park De Hoge Veluwe, Otterlo, Trekvogelpad, Veluwe, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

18 mei 2022 • Gelderland mei 18, 2022 at 7:56 pm Qdraw

Nationaal Park De Hoge Veluwe (2022)

Midden op de Veluwe ligt het Nationaal Park De Hoge Veluwe, dit park is in 1935 gesticht en is het enige nationaal park in Nederland waar bezoekers een entreebewijs voor moeten kopen. Het park beslaat ongeveer vijf procent van de complete Veluwe. Op diverse plekken in het park kun je een witte fiets pakken om door het hele park te fietsen. Om de fiets te lenen hoef je niks extra te betalen. Nadat ik een etappe van het Trekvogelpad heb gelopen heb ik ook even de fiets gepakt en een rondje door het park gemaakt.

Deelense Veld

Het Deelense Veld is zo bijzonder omdat harde ijzerbanken ervoor zorgen dat het regenwater op veel plekken niet kan wegzinken in de bodem. Hierdoor ontstaat er een natte savanne in het Deelense Veld. Een serie vennetjes waar het in elk seizoen een feestje is van bijzondere vogels en kleine dieren. Onderweg kwam ik een vos tegen.

De Pollen

Het gebied De Pollen is een kleine zandverstuiving op de Hoge Veluwe. Het is een stukje levend stuifzand. Hier heerst de wind, waardoor deze zandduinen ontstaan. Er ligt nog zo zand dat zo kan wegwaaien.

De Franse berg

De Franse berg is een langgerekte heuvelrug van zo’n 20 meter hoog. Het is oorspronkelijk een stuifduin van het Pampelse en Deelense Zand. Inmiddels de Franse Berg begroeid met eikenhakhout. Het is met 56 meter boven NAP een van de hoogste punten van het park. De naam Franse Berg is afkomstig van de troepen die hier tijdens de Franse bezetting (1792-1813) een uitkijkpost hadden. Aan de noordzijde ligt de beeldentuin van het Kröller-Müller Museum.

De Pampel

Het landschap rond De Pampel wijkt af van de rest van het Park. Het is een dicht bebost en heuvelig gebied met oude bossen en ligt als een groene enclave in het vroegere zandverstuivingsgebied van de Veluwe. Al in de middeleeuwen was het gebied bewoond. Er lagen een aantal landbouwbedrijfjes en er werden kleinschalige ontginningsboerderijen gevestigd. In 1913 werd De Pampel bij landgoed De Hoge Veluwe gevoegd. De bebouwing verdween en er kwamen rasters om het grootwild te weren. Het gebied kon zich daardoor ontwikkelen tot een gevarieerd en kleinschalig bos.

Hoenderloo

Bij de uitgang Hoenderloo ligt ook de Natuurcamping De Hoge Veluwe. De camping is jaarlijks geopend van begin april tot eind oktober. Bij dit punt heb ik de witte fiets weer ingeleverd. Daarna heb ik het Trekvogelpad vervolgt, zie hier het artikel van deze etappe.

Praktische informatie

Bij de ingang kun je een kaartje kopen voor €11,30 per persoon (nu in 2022), mocht je een auto mee hebben gebracht dan moet je daar los een kaartje voor kopen. De witte fietsen mag je binnen het park vrij gebruiken.

Conclusie

Het is een mooi afwisselend gebied van graslanden, heide, stuifzand en bossen. Je fietst er door een prachtig gebied.

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: bos, heide, Nationaal Park, Nationaal Park De Hoge Veluwe, Veluwe, zandverstuiving

Gecategoriseerd in: Gelderland

3 mei 2022 • Gelderland mei 4, 2022 at 7:57 am Qdraw

Beek en Bultpad: klompenpad door buitengebied Wekerom (2022)

In Wekerom in het buitengebied loopt het klompenpad Beek en Bultpad. Dit klompenpad is 13,3 kilometer lang en is recent veranderd. Je wandelt niet meer door het gebied de Valouwe en de Roekel maar er omheen. Zo ontdek ik het afwisselende landschap. Wandelen langs oude landbouwgronden, diverse onderharde paden, over de Wekeromse Bult met prachtig vergezicht over de Gelderse Vallei. Het agrarisch gebied valt hier in alle rust te beleven.

Grote Valksebeek

De route begint bij het Kulturhus, je bent zo buiten het dorp en je volgt de Grote Valkse Beek. De Grote Valkse Beek ontstaat ver naar het oosten, even ten westen van Otterlo. Mede gevoed door een aantal zijbeken stroomt deze beek langs Wekerom en de Valk. Dan wandel je over het terrein van een kwekerij. “Rhododendroncentrum De Valouwe” laat het toe dat wandelaars over het terrein heen komen.

Roekelseweg

Via een rustige asfaltweg kom je uit op een vakantiepark. Zo wandel je een stuk over Park Berkenrhode en keer je terug op die zelfde asfaltweg. Iets verderop loop je een stuk parallel met de Apeldoornseweg. Dat is de N304 die tussen Apeldoorn en Ede loopt.

De Valouwe

Via een zandweg wandel je het bosgebied in. Dit gebied heeft ook een link met de Tweede Wereldoorlog. Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen, ondanks tegenstand valt Ede die dag in Duitse handen. In de dagen erna wordt er bij De Klomp en de Grebbeberg nog fel gestreden. Zo krijgen de Duitsers te maken met opvallend nauwkeurig gericht vuur van de Nederlandse kanonnen. Dat vuur is zo nauwkeurig dat de Duitse commandant vermoedt dat er uit Ede gegevens werden doorgespeeld. Daarom geeft op 12 mei (1940) (Eerste Pinksterdag) opdracht om de burgerbevolking te evacueren. Er komt snel een vluchtelingenstroom op gang, sommige blijven in de bossen achter, anderen vinden onderdak bij particulieren. Zo komen er ruime 1000 mensen terecht op het land De Valouwe. De landgoed was toen van J.W. Schlimmer. Hij stelt z’n manage beschikbaar voor deze mensen. Na 5 dagen komt het bericht dat men kan terugkeren. De burgemeester verteld namens het Duitse gezag dat men kan terugkeren. Nederland heeft zich inmiddels overgegeven.

‘De Bult’

‘De Bult’ is een oude vuilstortplaats die op de overgang ligt van de Gelderse Valei en de Veluwe. Het Wekeromse Zand ligt er in de buurt. Op deze unieke plek komen bos, boerenland en stuifzand bij elkaar. Vanaf de uitkijktoren heb je een overzicht over de omgeving.

Langs het Wekeromse Zand

De makers van het klompenpad hebben er voor gekozen om je langs het Wekeromse Zand te leiden, er zijn echter wel hekken die aan beide kanten open kunnen, dus waarom dat ze hier voor gekozen hebben is mij niet echt duidelijk.

Over de velden terug naar Wekerom

Over diverse velden wandel je terug naar Wekerom. Onderweg kom ik nog een boer tegen die een varken en geit in de tuin hebben.

Conclusie

Het is een best aardige route, je wandelt wel veel over wegen. Er worden verschillende afstanden doorgegeven, volgens de tracking app is het 13,3 kilometer. Op een aantal plekken maak je een mooi uitstapje door de weilanden. Je komt ook door een kwekerij, dat is wel leuk om te zien. Wat jammer is dat je niet over de Wekeromse Zand zelf heen komt.

Benieuwd naar de andere Klompenpaden die ik heb gelopen? Ga naar de overzichtspagina: Klompenpaden

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: Gelderse Vallei, klompenpad, Veluwe, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

2 mei 2022 • Gelderland mei 2, 2022 at 6:57 pm Qdraw

NS-wandeling Belmonte (2022)

Over prehistorische grafheuvels, langs een Veluwse sprengenbeek en door het arboretum Belmonte wandel ik deze NS-route in omgekeerde richting. Het Maarten van Rossumpad is vanuit beide richtingen aangegeven maar de stukken bij Wageningen en Ede niet. Het is wandeling door het uitgestrekte bos “De Sysselt”. Het meeste is onverhard dus het gaat een mooie wandeling worden.

Maarten van Rossumpad

Vanaf de Veerstraat en het Bergpad volgen we het Maarten van Rossumpad. Dit pad is vernoemd naar de 16e-eeuwse legeraanvoerder in dienst van de Hertog van Gelre.

Belmonte arboretum

Op de Wageningse berg, een stuwwal uit de ijstijd, ligt het voormalige landgoed Belmonte met een schitterend uitzicht over het rivierengebied. De tuin is 10 hectare groot en ligt op de Wageningse berg. De tuin, oorspronkelijk een landgoed, kwam in 1951 in handen van de Wageningen universiteit om er voor het onderwijs en onderzoek een arboretum van te maken. De laatste jaren werd het steeds minder voor die doeleinden gebruikt en daarom is het overgedragen aan een losse stichting. De Stichting Behoud Arboretum houdt het vanaf 2012 in stand.

Landgoed Oranje Nassau’s oord

Op landgoed Oranje Nassau’s Oord stap je terug in de tijd. In de middeleeuwen stond in het Renkums Beekdal kasteel Grunsfoort, een belangrijk kasteel van het hertogdom Gelre. Dit kasteel werd in de 18e eeuw afgebroken. Het koninklijk paleis raakte in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd en is daarom afgebroken.

Langs de slingerende Molenbeek

De bossen waar deze wandeling doorheen voert zijn prachtig in de lente. Je kunt vanaf de route zo over de beek en het drassige land kijken. De Molenbeek is door de mens gegraven, een zogeheten sprengenbeek. In de 16e en 17e eeuw ontdekten bewoners dat je in de Veluwse heuvels het grondwater kon aanboren en in een gegraven sloot kon leiden. Het werd gebruikt als drinkwater, maar ook als krachtbron om watermolens, maalderijen en oliepersen aan te drijven. Ook de grote papierfabriek Parenco, die je verderop kunt zien, heeft haar ontstaan te danken aan de Veluwse sprengenbeken.

Quadenoord

Het landgoed Quadenoord dankt zijn naam aan de Quaden, een nomadische Germaanse stam uit het huidige Balkangebied, die zich hier rond het jaar nul vestigden. Bij het landgoed is een beeldentuin, natuurcamping en watermolen te vinden.

Grafheuvel Bosbeekweg

Uit de bronstijd zijn grafheuvels te vinden. Ten hoogte van de Bosbeekweg. Hier buigen we ook weer van het Maarten van Rossumpad af en volgen we in de richting van het station van Ede.

Celtic Fields

Op deze plek bevind je middenin een akkerareaal dat enkele eeuwen vóór het begin van de jaartelling door boeren is aangelegd. De laat-prehistorische akkers (‘Celtic fields’) gaan grotendeels schuil onder heide en bos. Van de vroegere boerenerven is al helemaal niets meer te zien. Celtic fields zijn min of meer rechthoekige akkertjes van ongeveer 30 bij 30 meter groot. Hoe oud de akkers in Bennekom zijn, weten archeologen niet precies. Op andere plekken in Ede is onderzocht dat Celtic fields tussen 1300 voor Chr. en 200 na Chr. in gebruik waren. De boeren van toen legden wallen rond hun akkers. De wallen waren enkele meters breed. Een akker kon in een dagdeel worden bewerkt. Het ploegen gebeurde met de hand of met een door ossen getrokken ploeg (eergetouw).

Over het spoor en de Rijksweg A12

Bij de spoorweg kruisen we nog het Trekvogelpad, recent ben ik hier eerder geweest. Je loopt maar een honderd meter de zelfde route.

Ginkelse heide

Iets voorbij de snelweg begint ook de Ginkelse Heide, in deze route buig je af in de richting van het Station Ede-Wageningen.

Ede

Via de bossen wandel je in de richting van de voormalige kazerne aan de rand van Ede en kom je uit bij het treinstation Ede-Wageningen

Conclusie

Door de uitgestrekte bossen, langs heide velden, oude grafheuvels, een botanische tuin hebben we een route gevonden met hoogtepunten. De route loopt voornamelijk over onverharde paden en dat is wat mij betreft een enorm pluspunt. De sprengenbeek en het arboretum Belmonte zijn wat mij betreft toch wel de mooiste stukken uit de route. Het zou alleen wel makkelijker geweest zijn als de hele route in beide richtingen was aangegeven.

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: Ede, heide, NS-wandeling, schapen, Wageningen, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

28 april 2022 • Gelderland mei 18, 2022 at 7:58 pm Qdraw

Trekvogelpad Etappe 16a van Arnhemseweg Otterlo naar Otterlo Centrum (2022)

Vanuit het bos wandel je naar het centrum van het dorpje Otterlo. Dit is een klein stuk om bij een bushalte (Rotonde) uit te komen. Je wandelt langs een vakantiepark, over stukje heide zo het centrum van Otterlo in.

Arnhemseweg

De vorige etappe eindigt aan de Arnhemseweg, nu is dit niet een plek waar je makkelijk met het openbaar vervoer komt, dus heb ik een deel van etappe 16 erbij gelopen.

Zanding

Aan de overkant van de N310 (Arnhemseweg) wandel je langs een vakantiepark. Iets verderop tref je De Zanding. De Zanding is een prachtig natuurgebied en grenst aan het nationale Park de Hoge Veluwe, met stuwwallen aan de zuidkant. Het gebied bestaat uit heide, zandverstuivingen en bomen. Zo staan er grove dennen en berken.

Otterlo

Via het bos kom je uit in het centrum van het dorpje Otterlo. In het centrum is nog het Nederlands Tegelmuseum te vinden. Deze heeft een enorme verzameling wandtegels en combinatie van tegels die samen een figuur maken, dit worden ook tegeltableaus genoemd.

Conclusie

Dit is een klein stukje dat je er zeker bij kan wandelen, om te zorgen dat je uitkomt met de etappes van het Trekvogelpad. Het gebied De Zanding is mooi, het vakantiepark iets minder mooi en het het dorpje Otterlo heeft een prima centrum.

← Vorige etappe – Volgende etappe →

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: kerk, natuur, Otterlo, Trekvogelpad, Veluwe, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

25 april 2022 • Gelderland april 28, 2022 at 9:23 pm Qdraw

Trekvogelpad Etappe 15 van Ede naar Arnhemseweg Otterlo (2022)

Van het landelijke gebied rond Ede wandel je nu de Veluwe op. Dit betekend genieten in het grootste natuurgebied van Nederland. Het begint op een landgoed Hoekelum en gaat over de Ginkelse Heide via Planken Wambuis over de Mossel, via een zandverstuiving naar de Arnhemseweg vlak voor Otterlo. Bijna de hele etappe loopt over onverharde wegen een gaat door de natuur.

Kasteel Hoekelum

Vanaf station Ede Wageningen rijdt er een bus naar “Bennekom, Hoekelumse Brinkweg”. Hier kun je uitstappen en het Trekvogelpad vervolgen. De start in Ede, bij Kasteel Hoekelum, is gelijk een lekkere binnenkomer. . Het kasteel dateert uit 1735. Het omliggende park is aangelegd in de populaire 19e eeuwse landschapsstijl, met beken, een prieel en een ijskelder waarin vleermuizen overwinteren. Het kasteel is in gebruik als trouwlocatie en conferentieoord.

Over de A12 en spoorlijn

Iets voorbij het landgoed wandelen we een stuk parallel met de spoorlijn en loop je onder de snelweg door. Ten hoogte van ’t Vospaard steek je de spoorlijn over en kom je uit in de “Voorheen ’t Gemeentebos”.

Hessenroute op de Ginkelse Heide

Op de Ginkelse heide zijn nog sporen te vinden van oude karrensporen. Dit zijn sporen van oude Hessenweg. Hessenwegen zijn oorspronkelijk 17de eeuwse handelswegen die vanuit Duitsland via Ede naar Utrecht en Amersfoort liepen. Ze danken hun naam waarschijnlijk aan handelaren uit Hessen (Midden Duitsland). Met zware wagens brachten zij diverse handelswaar naar Nederland. Door het gewicht trokken diepe wielsporen door de heide. In sommige gevallen werden de brede en zware karren door 6 paarden getrokken.

Airborne Ginkelse Heide

De slag om Arnhem begon zondagmorgen 17 september 1944 met bombardementen, De Britse 1ste luchtlandingsdivisie zou daarna landen in de buurt van Arnhem. Er waren dropzones in Wolfheze, Oosterbeek, Ede en Driel.

Op de Ginkelse Heide lande op 18 september 1944 de 4de Britse parachute brigade. Vanuit het vliegtuig zagen de mannen de heide in brand staan, dit zorgde er niet voor er soldaten weigerden te springen. Ondanks de Duitse tegenstand landen ruim 1900 para’s binnen dropzone Y. (De heide) Het was chaos alom en ze landen midden tussen de Duitse soldaten. Nadien begon de opmars richting Arnhem voor Operation Market Garden. Het was voor de geallieerden en Nederland grotendeels een mislukking doordat de brug in Arnhem over de Rijn niet kon worden ingenomen. Mede hierdoor werd het noorden en westen van Nederland niet bevrijd en kreeg te maken met de hongerwinter (van 1944-45).

Schaapskudde Ginkelse Heide

Aan beide kanten van de heide bevindt zich een schaapskudde: op de Ginkelse heide en de Eder heide. In de schaapskooi op de Ginkelse heide is de kleine kudde gehuisvest. De kooi is een rijksmonument en staat tegenover Restaurant Juffrouw Tok, aan de Verlengde Arnhemseweg (N224). Er is een parkeerplaats aanwezig met friet en ijs van Wien’s hapcorner.

Planken Wambuis

Na de Ginkelse Heide loop je een mooi stuk over een gebied met een bijzondere naam: Planken Wambuis. Het is een afwisselend gebied met heide, stuifzand, grasland en bossen. Zevenhonderd hectare van dit landgoed is rustgebied voor dieren. Nog maar kort geleden zag de Planken Wambuis niet paars van de heide maar groen van het boeren. In 2004 is de laatste boer op de Planken Wambuis gestopt. Op de voormalige landbouwgronden lopen paarden, schotse hooglanders, koeien en schapen.

De Mossel

Midden in het bos staat een boerderij die is omgevormd tot restaurant. “De Mossel” raakt ook betrokken bij het oorlogsgeweld van de Tweede wereldoorlog. In 1944 moet de gehele zuidelijke Veluwezoom evacueren en “De Mossel” is het enigste oord dat nog bewoond mag blijven. Met zo’n 53 evacuees zit het een boerderij met een schuur erg vol. De voormalige reserveofficier Garrit Memelink is ondergedoken in Hoenderloo, omdat hij op 17 september 1944 hoort over de luchtlandingen gaat hij naar De Mossel. Hij kende boer Prangsma en het leek hem goed punt om naar toe gaan. Na een onrustige nacht op de boerderij ziet Garrit vanaf Planken Wambuis de volgende middag de luchtlanding om de Ginkelse Heide. “Uit de eindeloos veel laagvliegende Amerikaanse Dakota’s sprongen tot mijn grote verrassing parachutisten. Niet wetend dat Garrit de grootste luchtoperatie aller tijden te zien kreeg.” Er was een enorme mensenmassa. Het was een kleurijk schouwspel van verschillende soorten parachutes in een gigantische hoeveelheid. Daarna kwam een grote hoeveelheid materieel uit de lucht vallen. Van opvouwbare fietsen, stretchers en motorfietsen.

Mosselse Zand

Vlak voor Otterlo kom je nog langs een stuifzand gebied. Aan het eind van de negentiende eeuw was bijna 80.000 hectare in Nederland stuifzand. Staatsbosbeheer werd opgericht om hier wat aan te doen. Met de inzet van heel veel mankracht is de hele Veluwe volgeplant met boompjes. Op veel plekken sloegen er een aantal aan en kwam uiteindelijke het zand tot rust.

Arnhemseweg, Otterlo

Deze etappe eindigt op een plek op een beetje een willekeurige plek in het bos. Ik heb op de zelfde dag een klein stuk van de volgende etappe erbij gelopen om in het centrum van Otterlo te eindigen. Hier kun je bus 108 richting Apeldoorn of Ede pakken.

Conclusie

Het is genieten in het grootste natuurgebied van Nederland. Het begint op een mooi landgoed, even langs iets snelweg en spoor lopen maar dan ben je ook bij de Ginkelse Heide. Hier leer je meer over Operation Market Garden en de Tweede Wereldoorlog . Door de natuur wandel je via het Mosselse Zand naar Otterlo waar deze etappe op een vrij willekeurige plek eindigt. Het een prachtige etappe door een prachtig natuurgebied.

← Vorige etappe – Volgende etappe →

Dit bericht is geschreven door: Dion

Tags: bos, Ede, heide, Trekvogelpad, Tweede Wereldoorlog, Wandeling

Gecategoriseerd in: Gelderland

9 april 2022 • Gelderland april 9, 2022 at 3:34 pm Qdraw

Stadswandeling historisch Zutphen (2022)

Deze wandeling loopt door het historische centrum van Zutphen. Wat opvalt is dat er diverse oude gebouwen staan uit verschillende periodes. Er zijn in Zutphen nog verschillende hofjes te vinden.

Bourgonjetoren

Achter de bomen verscholen ligt de Bourgounjetoren. Deze stadsvuurtoren is in 1757 gebouwd om kanonnen vanaf te vuren. Vanaf hier is goed te zien hoe een vestingstad werd verdedigd. In de toren stond een groot kanon maar volgens de overleveringen is het kanon daar nooit gebruikt.

Wöhrmannhofje

Na zo’n honderd meter ziet je links een poort, hier ga je door en kom je bij het jongste hofje van Zutphen uit. Dit hofje bestaat vanaf 1983. Dit hofje is gebouwd op de plek waar de De Koninklijke Drukkerij Wöhrmann diverse panden had. Toen deze vertrok is met gedeelte nieuwbouw een nieuw hofje gecreëerd.

Wijnhuistoren

Op deze plek stond in 1371 een herberg “to Vreden” waar het stadsbestuur haar gasten ontving. De Wijnhuistoren is in 1616 gebouwd als Stadswijnhuis. Vanwege de centrale ligging werden hier in de middeleeuwen straffen uitgevoerd. Het was in die tijd gebruikelijk dat het publiek hier naar keek. In 1446 heeft men een kleine toren gebouwd met uurwerk. Dit was een voorloper van de huidige toren met 48 klokken

Houtmarkt

Het midden van de brede straat Groenmarkt-Houtmarkt-Zaadmarkt was tot de twaalfde eeuw een gracht met een ronde ringwal. Deze wal beschermde inwoners tot het jaar 900 tegen invallen van buiten af. Nadat de stad in 1195 stadsrechten kreeg werd de gracht gedempt. In de 14de eeuw, de tijd van het Hanze-verbond, werden hier koopmanshuizen gebouwd. Veel van deze huizen zijn nog over, maar op veel plekken is de gevel vervangen.

Walburgiskerk

De Walburgiskerk is waarschijnlijk rond het jaar 1100 gebouwd. Tussen 1200 en 1275 is de kerk verbouwd naar de huidige stijl. Later is de toren nog verhoogd. Hier is ook de wereldberoemde zestiende eeuwse kettingbibliotheek, de Librije te vinden.

Martinetsingel

Vanaf hier zie je het gerechtsgebouw, deze is in 1889 gebouwd. Aan het einde van de straat zie je de Drogenapstoren. Deze toren is in 1444 gebouwd. Op dat moment grensde deze nog aan de Berkel. Op dat moment legde koggeschepen die hier onder andere zout aanvoerde. De naam komt van de stadsmuzikant Thönis van Grol die in 1555 in de toren woonde en bij gevaar op zijn trompet blies. Hij had altijd een gevulde nap jenever bij zicht, dus daar komt de naam Drogenap vandaan.

Oude Bornhof

Hier valt de toegangspoort erg van op en deze poort is van 1723 en draagt de wapens van de toenmalige regenten. Hierachter is een prachtig hofje te vinden.

Armenhage

In de Armenhage, hier woonde tot het begin van de 20e eeuw alleen maar arme mensen, staan twee woontorens die bij de stadsmuur horen. Dit gedeelte van de stadsmuur is het eerste gebouwd omdat de stad van deze kant het makkelijkste is aan te vallen.

Ruitershofje

Dit hofje is gebouwd in 1897 en bestond uit 19 woningen met een gemeenschappelijke waterpomp. Deze huisjes waren voor keurige protestante weduwen, ongehuwde vrouwen en echtparen vanaf 50 jaar.

Berkelpoort

Deze poort vormde een verbinding van de oude stad met de Nieuwstad. De poort werd in de 14e eeuw gebouwd om de twee nederzettingen aan beide zijden van de Berkel met elkaar te verbinden.

Spanjaardspoort

Deze poort dankt zijn naam aan de Spanjaarden die in 1572 de stad overnamen. Zowel het leger van Willem van oranje als de Spanjaarden richten in 1572 na elkaar een bloedbad aan. In 1591 werd de stad heroverd door Prins Maurits.

Luthershofje

De kleine huisjes hebben identieke ramen en en de centrale pomp en tuin ogen van een andere tijd. In 1850 liet de Lutherse Gemeente in Zutphen dit hofje bouwen om de arme leden te kunnen huisvesten.