Deze etappe begin in het dorpje Hoenderloo op de Veluwe en vanaf hier wandel je door naar Loenen. Deze route loopt door het Spelderhold, het Schenkenshul en over de A50 door richting Loenen. Na de snelweg kom je nog over de Reeënberg en langs de Vrijenbergspreng kom je langs de Loenense watervallen om door de velden aan te komen in het dorpje Loenen. Voor mij was dit het eerste deel van mijn wandelweekend, in deze serie van het Trekvogelpad hou ik de etappe nummers van Wandelnet aan.

Hoenderloo

Hoenderloo oogt welvarend, met flink wat prachtige huizen. En dat terwijl het hier een armoedig gebied was tijdens de 19de eeuw. In deze tijd was Hoenderloo niet meer dan een plukje plaggenhutten met bewoners die een armzalig bestaan leidden. Tijdens een van zijn zwerftochten over de woeste Veluwe zag dominee Ottho Heldring het lot van het afgelegen dorp. Hij legde een waterput, school en kerk aan in het dorp. Vooral de fraaie witte Heldringkerk (1857) ligt er fotogeniek bij. Het is het oudste gebouw van Hoenderloo en heeft emotionele waarde voor de dorpelingen, die liefdevol spreken van ‘de kerk op de bult’.

Spelderholt

Vanuit het dorpje Hoenderloo wandel je in de richting van het Spelderholt, maar we gaan niet langs het gelijknamige kasteel. Over rechte onverharde bospaden wandel je door dit gebied. Omdat ik al om half 10 in Hoenderloo was begonnen was het er nog druk. Het weer was uitstekend, rond de 20 graden en bewolkt.

Schenkenshul

Op tachtig meter hoogte steek je hier de grote stuwwal van de oostelijke Veluwe over. De naam is ontstaan door twee broers die zilver gesloten hebben uit het naburige klooster in het bosgebied De Rimboe. Het verhaal gaat dat de gebroeders Schenk tijdens een stormachtige nacht in februari 1842 het zilver uit het klooster hebben gesloten. De Schenkjes zijn opgepakt en veroordeeld, maar het zilver is nooit gevonden. Men denkt dat het zilver in dit gebied ligt.

Onderweg kwam ik nog een groep mountain bikers tegen waarbij er ééntje in de stuiken lag. De band bleek voor de tweede keer lek te zijn en hij was druk bezig om deze te plakken. Hopen voor hem dat hij nu meer geluk heeft.

Op een afstand hoor je de stoomtreinen van de Veluwse Stoomtrein maatschappij (VSM), we komen verderop nog wel langs de spoorlijn, maar ik heb vandaag geen stoomtreinen gespot.

Reeënberg

Het gebied Reeënberg kent voor Nederlandse begrippen flinke hoogteverschillen. Vooral het midden van het gebied is heuvelachtig. Het loopt wel makkelijk weg. Het gebied wordt ook wel Klein Zwitserland genoemd. Het gebied heeft relatief jonge naaldbossen, bestaande uit grove den en lariks en heidevelden. Je bent hier op het hoogste punt van het Trekvogelpad.

Loenense waterval

De Vrijenbergspreng loopt langs het gebied de Reeënberg. Deze gegraven spreng moest het kanaal Apeldoorn-Dieren voorzien van water, om het bevaarbaar te maken. In het begin van de 19 eeuw werd alles met de hand gegraven. Wat veel mensen die niet weten is dat er een kleine- en een grote waterval is, tijdens deze wandeling kom je langs beide. In de volgende etappe steek je het kanaal over. Door de 15 meter hoogte verschil in dit gebied zijn er verschillende watervallen in de beek gemaakt. Over de N786 (Beekbergerweg) ligt de grootste waterval van Nederland. Je wordt hier verwelkomt met een grote parking met ijskraam. De paden zijn breder en er zijn veel dagjes mensen.

Sada Shiva Dham

Midden in de bossen kom je nog een indiaanse tempel tegen, deze staat hier al meer dan 30 jaar. Een guru uit India (Haidakhan Babaji) heeft deze hier gebouwd en is een belangrijke ontmoetingsplek voor deze groep gelovigen

Loenen

Na de tempel worden de wegen breder en wandel je het bos uit. Het landschap is inmiddels veranderd, je bent op de rand van de IJsselvalei. Het laatste stuk wandel je door de velden in de richting van het dorp.

Robert Etlin

Onderweg kom je nog een momument tegen. De 24-jarige Fransman Robert Etlin was als piloot ingedeeld bij de Royal Air Force en vloog met een Spitfire vliegtuig. Op de 21e maart 1945 steeg Robert Etlin op van het vliegveld Schijndel in het bevrijde deel van Nederland. Samen met een andere Spitfire voerde hij een ‘armed reconnaissance’ uit. Dat betekende dat ze elk doel mochten aanvallen dat de moeite waard leek. Robert en zijn ‘wingman’ vlogen boven Gelderland. Vanuit een bosrand bij de Vrijenbergweg In Loenen werden beide Spitfires plotseling hevig beschoten Robert zette direct de aanval in met zijn boordkanonnen. Helaas trof het luchtdoelgeschut één van zijn bommen, die ontplofte. De Spitfire stortte neer en Robert vond daarbij de dood.

Op dit monument liggen veel steentjes. Robert was een joodse soldaat. Vaak laten bezoekers, met name die van Joodse afkomst, een steentje op het graf achter, ten teken dat men er is geweest en de doden heeft herdacht. De oorsprong van dit gebruik is oud en stamt mogelijk uit de oudtestamentische tijd, toen het Joodse volk een nomadisch bestaan leidde. Mensen werden begraven op de plek waar ze stierven en de graven werden gemarkeerd met hopen stenen. Soms werd de overledene op een harde grond onder een hoop stenen begraven.

Tussen de hagen door en over een onverhard pad wandel je richting het dorpje Loenen. Aangekomen in centrum van Loenen eindigt deze etappe.

Conclusie

Het is een route waarbij je veel over onverharde bospaden wandelt. Wel zijn veel stukken rechtdoor maar ik heb dat niet als storend ervaren. Het is een interessante route door het bos. Je komt voorbij het hoogste punt van het Trekvogelpad. Door de heide en langs publiekstrekker de Loenense waterval.

← Vorige etappe – Volgende etappe →