Stap terug in de tijd en laat je meevoeren naar het jaar 1422 tijdens het adembenemende evenement Middeleeuws Montfort. Op 23 en 24 juli heeft het schilderachtige Kasteel Montfort zich getransformeerd in een levendig decor waar meer dan 250 middeleeuwse re-enactmentgroepen samenkomen om oude tijden te doen herleven. Met een gevarieerd programma voor jong en oud, was dit een tof evenement.
Een magisch middeleeuws kampement
Wanneer je de grasvelden rondom Kasteel Montfort betreedt, waan je je meteen in een andere wereld. Tientallen tenten zijn opgeslagen en ambachtslieden en handwerkers demonstreren diverse facetten van het middeleeuwse leven. Bewonder ridders in hun indrukwekkende harnassen terwijl ze hun wapens onderhouden en spectaculaire demonstraties geven. Verlies jezelf in de betoverende middeleeuwse markt, waar handelaren hun waren aanbieden en waar muzikanten en verhalenvertellers voor vermaak zorgen.
Ontdek het historische Kasteel Montfort
Niet alleen het kampement biedt een onvergetelijke ervaring, maar ook het indrukwekkende Kasteel Montfort zelf. Bezoekers kunnen het kasteel bezichtigen, deelnemen aan een wijnproeverij in de middeleeuwse keldergewelven en een bezoek brengen aan het scriptorium in een van de gerestaureerde kasteeltorens. Voor de jongere bezoekers is er genoeg te beleven, van het schilderen van hun eigen familiewapen tot het spelen van historische spellen.
Beleef de middeleeuwen bij Middeleeuws Montfort
Middeleeuws Montfort vindt plaats op zaterdag 23 en zondag 24 juli, van 11:00 tot 18:00 uur. Het prachtige Kasteel Montfort, gelegen aan Huysdijk 4 te Montfort, is de locatie van dit betoverende evenement. De entree bedraagde 10 euro voor volwassenen. Beleef samen met meer dan 250 middeleeuwers de magie van lang vervlogen tijden tijdens Middeleeuws Montfort. Laat je betoveren door de historische kledij, het riddertoernooi, de demonstraties, en de gezellige sfeer. Een unieke kans om een glimp op te vangen van het leven in de middeleeuwen en te genieten van een onvergetelijk weekend vol spektakel en geschiedenis. Hertog Reinoud IV van Gelre heet je van harte welkom in het betoverende Montfort!
Conclusie
Middeleeuws Montfort was een betoverend en onvergetelijk evenement waar meer dan 250 middeleeuwers het jaar 1422 tot leven brachten op en rond Kasteel Montfort. Het magische middeleeuwse kampement met ambachtslieden, ridders en handelaren bood een authentieke ervaring, met als hoogtepunt het spectaculaire riddertoernooi en de levensechte veldslag. Bezoekers konden tevens genieten van het prachtige Kasteel Montfort en deelnamen aan diverse activiteiten, wat zorgde voor een uniek weekend vol geschiedenis en vermaak.
De Dutch Mountain Trail is een uitdagende wandelroute door het prachtige Limburgse Heuvelland. De trail bestaat uit verschillende etappes, waarbij elke etappe zijn eigen unieke bezienswaardigheden en ontmoetingen biedt. In dit blogartikel geven we een overzicht van de Dutch Mountain Trail met onderaan een video die een overzicht geeft van mijn ervaringen.
Geen Bewegwijzering
Er wordt een boekje met informatie verkocht en daarnaast zijn er nog gpx bestanden die kunnen worden ingeladen in apps zoals maps.me. In de wintermaanden is de voetveer bij Eijsden buiten gebruik dan wandel je de laatste etappe met omweg door België. Er staan ter decoratie op sommige plekken enkele bordjes maar hier kun je niet op navigeren.
Afstanden
Er is geconstateerd dat de vermelde afstanden van de trail met ongeveer 30% afwijken. Houd hier rekening mee tijdens het plannen en wandelen van de route. De hele route is volgens mijn gegevens 130 kilometer in plaats van 101 kilometer.
Trainen
Dutch Mountain Trail is de zwaarste route in Nederland doordat je veel hoogtemeters maakt in relatief korte tijd. Zorg ervoor dat je wat ervaring hebt voor je deze route begint en schat de afstanden niet te optimistisch in.
De eerste etappe van de Dutch Mountain Trail begint bij station Eygelshoven in Kerkrade. Tijdens deze etappe kom je langs bezienswaardigheden zoals de Wilhelminaberg in Kerkrade, waar je kunt skiën op een kunstmatige baan in SnowWorld, en Kasteel Erenstein, een middeleeuws kasteel in de Anstelvallei. Onderweg kun je ook interessante ontmoetingen hebben, zoals met een trilrunner en twee dames die aan het trainen waren voor een trip naar IJsland.
De tweede etappe start in Lemiers en eindigt in Vijlen. Tijdens deze etappe wandel je over de Vaalserberg, de hoogste berg van Nederland, en door het Vijlnerbos en Elzetterbosch. Je kunt genieten van prachtige uitzichten over het heuvellandschap en onderweg kom je interessante plekken tegen, zoals de Schneeberg, een beboste heuvel met antitankhindernissen uit de Tweede Wereldoorlog. Zo heb ik andere wandelaars ontmoeten die de Dutch Mountain Trail volgen, zoals een stel uit Nuenen en een wandelaar genaamd Paul, die enthousiast vertelt over zijn roadtrip door Zweden en zijn plannen om de Mullerthal Track te wandelen.
De derde etappe van de Dutch Mountain Trail voert je van Vijlen naar Eperheide, langs plaatsen als Wahlwiller, Eys en Gulpen. Je wandelt door velden en bossen en geniet van prachtige vergezichten over het heuvellandschap. Onderweg kun je interessante ontmoetingen hebben, zoals met twee Duitse dames die je vriendelijk voorzien van drinkwater in Rott. In Wahlwiller kun je de oudste wijngaard van Nederland bezoeken. Ook kom je langs het station Eys-Wittem, dat deel uitmaakt van de Miljoenenlijn en tegenwoordig gebruikt wordt door de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij.
Onderweg kom ik een schaapskudde tegen bij Schaapskooi Mergelland en de mountainbikers van Limburgs Mooiste. Ik steek meerdere keren de grens over en ontdek een historische kalkgroeve genaamd de Krijtrots van Heimans. Verder loop ik door een mooie holle weg en bereik uiteindelijk de Voerstreek.
Deze etappe biedt een afwisseling van natuur en erfgoed. Je wandelt door de Voerstreek, steekt de Maas over met de veerpont, verkent het noordelijkste stukje Wallonië bij de Sluizen van Ternaaien en eindigt in Maastricht na een indrukwekkende tocht door de ENCI groeve. Het landschap, historische bezienswaardigheden zoals Kasteel Eijsden en de bruggen van Maastricht maken deze etappe bijzonder. Een unieke wandelervaring die natuur, cultuur en avontuur combineert in het prachtige Zuid-Limburgse landschap.
De Dutch Mountain Trail bied een avontuurlijke en afwisselende ervaring, waarbij je kunt genieten van prachtige natuur, interessante bezienswaardigheden en boeiende ontmoetingen. Het is een trail die zowel natuurliefhebbers als wandelliefhebbers zal aanspreken.
De ENCI-groeve in Maastricht is een bijzondere plek waar de contrasten tussen menselijke activiteit en de natuur duidelijk zichtbaar zijn. Een bezoek aan deze voormalige mergelgroeve biedt een unieke ervaring waarin je wordt ondergedompeld in de geschiedenis van de krijtzee en tegelijkertijd getuige bent van de transformatie naar een prachtig natuurgebied. Tijdens mijn recente wandeling op de Dutch Mountain Trail, stuitte ik op de ENCI-groeve en maakte ik kennis met de bijzonderheden die dit gebied te bieden heeft.
Terug in de tijd
Bij aankomst bij de ENCI-groeve werd mijn aandacht meteen getrokken door de borden en banieren die wezen op een open dag. Nieuwsgierig als ik was, besloot ik even te informeren naar de activiteiten. Het concept van stands waar verschillende onderwerpen werden besproken, was mooi gedaan en ik was benieuwd naar wat er te leren viel over dit bijzondere gebied.
De geschiedenis van de groeve
Tussen 1926 en 2018 werd er in de groeve mergel gewonnen. Dit werd verwerkt tot cement. Je wandelt hier over een voormalige krijtzee bevond en eigenlijk ga je dus miljoenen jaren terug in de tijd. Het silex (vuursteen) is een afval product van de mergelwinning. Dit loopt zwaar maar het uitzicht maakt alles goed. De groeve is sinds juli 2018 gesloten voor productie, waardoor de natuur de ruimte heeft gekregen om te gedijen en het geluid van vogels en kikkers nu de boventoon voert.
Zo wandel je over de A2 Heuvel, dit het zand van de tunnel door Maastricht. Er is een tunnel onder Maastricht doorgegraven ter bevordering van de doorgang van het verkeer. Dit is hier neergestort om er voor te zorgen dat de ENCI groeve niet alleen kuil is. De voormalige eigenaar mocht niet dieper graven vanwege instortingsgevaar dus hebben ze 5 kilometer verderop enorme uitbreidingsplannen gepresenteerd. Je bent dan in het Waalse gewest en in België is dit allemaal geen probleem. Daar wordt ook niet geprotesteerd en zijn natuur organisaties kennelijk nog niet zo actief. Bij de Groeve van Romont wordt het mergel al gewonnen en deze groeve zal 3 keer groter worden dan deze groeve.
De biotopen en het water
Tijdens mijn verkenning van de ENCI-groeve kwam ik verschillende enthousiaste vrijwilligers tegen die betrokken zijn bij het beheer van het gebied. Marieke, een coördinator, vertelde me over de creatie van een kalkland moeras, een zeldzaam fenomeen dat op weinig plaatsen voorkomt. Dankzij haar inzet en die van anderen, gedijen hier de grootste libellen, vuurlibellen en talloze andere planten en dieren. Naast het herintroduceren van natuur zorgen deze kalklandmoerassen er ook voor dat het water verdampt waardoor er minder gepompt hoeft te worden. De groeve ligt namelijk onder het niveau van de maas dus als er niks gebeurd zal dit een groot meer worden. De betrokken organisaties hebben niet voor deze optie gekozen.
Het natuurbeheer
Zo werken de vrijwilligers van beheer aan het onderhoud van het gebied. Zo verteld hij over het weghalen van vlinderstuiken. Op moeilijke plekken zoals aan de rotswand huren ze specialisten in om dit te onderhouden. Het gebied dat eigendom is van Natuurmonumenten begint ten zuiden van Maastricht en loopt tot aan de Belgische grens. Zo worden de kalklandvelden door schapen begraast. Deze inspanningen dragen bij aan het behoud van de biodiversiteit en het creëren van een evenwichtig ecosysteem.
Oehoe valei
Aafke deelde haar kennis over het dal van de Oehoe, waar deze majestueuze vogels broeden en hun jongen grootbrengen. Dit gebied is bijna altijd gesloten op een enkele excursies na. Deze excursies worden gegeven na het broed seizoen. De Oehoe broed in februari en maart en de jongen verlaten in september/oktober het geboortegebied om eigen territorium te zoeken. Er zitten hier twee nesten kort bij elkaars, meestal komt dat niet voor, normaal hebben de Oehoes meer afstand nodig, maar kennelijk hebben ze genoeg voedsel. Aafke vertelde dat ze in Maastricht woonde maar kwam nog te weinig in het heuvelland kwam en dat ze dit jammer vond. Dus haar voornemen was om meer op pad te gaan.
Schaapsherder
Zo kwam ook nog de Schaapsherder langs, ze liep hier met een kudde schapen en aantal geiten. Geiten staan erom bekend dat ze graag kleine boompjes en struiken eten. Door geiten in te zetten op plekken waar ongewenste begroeiing, zoals jonge boompjes, aanwezig is, kunnen ze deze opruimen en voorkomen dat ze uitgroeien tot grote bomen. Dit is vooral nuttig in gebieden waar het handmatig verwijderen van vegetatie moeilijk is. Schapen daarentegen hebben de neiging om gras te eten. Ze zijn uitstekende grazers en kunnen het gras kort houden, waardoor de groei van bepaalde plantensoorten wordt beperkt. Dit is vooral belangrijk op plaatsen waar het behoud van open graslanden of heidevelden essentieel is voor de ecologie of het behoud van een specifieke habitat. Door het gebruik van geiten en schapen als natuurlijke grazers kan de Schaapsherder bijdragen aan het behoud van een gezonde balans in het ecosysteem. Ze zorgt ervoor dat bepaalde plantensoorten niet overwoekeren.
Zo vertelt bij een volgende stand een vrijwilliger over de velden. Deze worden op een specifieke manier begraasd en het veld is verdeeld in 40 stukken en afhankelijk van de conditie van de schapen wordt er bepaald waar en wanneer er begraasd wordt. Bijvoorbeeld als de schapen aan het lammeren zijn dan is de schaap meer voedingsijk eten nodig en op andere momenten is begrazing in de groeve meer dan genoeg. In dit gebied groeit de Grote ratelaar, dit is een half parasiet die er voor zorgt dat andere bloemen meer kans krijgen om te groeien.
Het eiland van Ber
Het eiland van Ber, vernoemd naar de vinder van Mosasaurussen in het gebied, biedt bezoekers de mogelijkheid om een ander perspectief op de groeve te ervaren. Hier zijn de overblijfselen van deze prehistorische wezens te bewonderen in het Natuurhistorisch Museum in Maastricht.
Zo sprak ik hier Lysan, een communicatiemedewerker voor het gebied en ze had hier een stand om meningen uit te vragen van de bezoekers. Ze vertelde over de uitdagingen die Natuurmonumenten heeft in dit gebied en te zorgen dat het gebied wordt onderhouden. Het onderhoud van de groeve wordt bekostigd door de leden van de organisatie en voor de gebieden eromheen krijgt de organisatie een kleine vergoeding van de overheid omdat het een Natura 2000 gebied is. Natura 2000 is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden. Zo vertelde ze over dat het aantal leden van de organisatie zit de laatste jaren weer in de lift zit en dat ze hierdoor nog beter voor de natuur konden zorgen.
Conclusie
Een bezoek aan de ENCI-groeve is een reis door de tijd. Van de menselijke activiteit die cement produceerde tot de evolutie van de groeve naar een prachtig natuurgebied, elke stap onthult nieuwe verrassingen en inzichten. De betrokkenheid van vrijwilligers en natuurliefhebbers bij het behoud en de ontwikkeling van dit gebied is mooi om te zien. Mijn wandeling op de Dutch Mountain Trail werd verrijkt door deze bijzondere ontdekking. Je mag normaal niet in de groeve zelf kijken maar eromheen kun je prachtig wandelen.
Deze etappe wandel je door de Voerstreek richting Eijsden steek je de Maas over met de veerpont, wandel je door het noordelijkste stukje Wallonië de Observant op om daarna door ENCI groeve te naar Maastricht te wandelen. De etappe is afwisseling van natuur en erfgoed.
Begin van de dag
Aan het begin van de dag heb ik ontbijt bij het adres van ‘Vrienden op fiets’, hier sprak ik nog een andere wandelaar die ook uit de omgeving van Oss kwam, haar broer verbleef hier vaker en spoorde haar aan als ex-marinier om lekker naar buiten te gaan en te bewegen en dat kon ze enorm waarderen. Verder sprak ik daar ook een stel uit Alkmaar, die waren op verjaardag geweest en op visite in de omgeving, gingen het Pieterpad lopen dat in Maastricht eindigt.
Noorbeemden en Hoogbos
Het Hoogbos ligt voornamelijk op een steile noordhelling van een dalletje dat de Horstergrub heet. Bij Horstergrub hebben ze ook een regenwaterbuffer die ervoor zorgt dat ze minder overlast van de grensoverschrijdende rivier ‘De Voer’ Zo wandel je door een gebied dat bos afwisselt met velden. De Voerstreek is één van de weinige plaatsen in Vlaanderen waar veel dassen voorkomen, in dit gebied steeg het aantal dassen burgden van drie naar twaalf. Ze moeten voldoende voedsel hebben en gaan in de schemering op zoek naar regenwormen en bessen en vruchten.
Mesch
Dan steek je de grens weer over en kom je in Nederland. Het Zuid-Limburgse landschap wordt gekenmerkt door zachte glooiingen en een prachtig lijnenspel van hagen, heggen en holle wegen. Dit landschap vertelt een verhaal van cultuurhistorie en is nog steeds levendig. Neem bijvoorbeeld deze holle weg, die ooit werd uitgesleten door water en al eeuwenlang door mens en dier wordt gebruikt. Wandel er ‘onder de koeien’ door het landschap.
Kasteel Eijsden
Kasteel Eijsden is een herenhuis met kasteelhoeve en ligt ten zuiden van Eijsden, aan de rivier de Maas. Voordat het huidige kasteel in 1636 werd gebouwd, stond er al een versterkt huis dat de Caestertburg werd genoemd. De oorspronkelijke bouwheer was Arnold de Lamargelle. Het kasteel bleef lange tijd in de familie, maar werd later vererfd aan een graaf Van Hoensbroek en kwam uiteindelijk in handen van Hubert de Geloes. Kasteel Eijsden is een prachtig voorbeeld van de Maaslandse renaissancestijl en is zeker een bezoekje waard.
Bij Kasteel Eijsden zag ik twee dames die druk bezig waren om een selfie te maken en dat zag er erg onhandig uit. Dus heb ik aangeboden om een foto te maken. Ze vertelde ook dat veel commentaar kregen van hun omgeving op hun selfies.
Eijsden
Bij Eijsden, dat bijna net zo zuidelijk ligt als Vaals, stroomt de Maas Nederland binnen en vind je het eerste Maasdorp. Hier vind je witgeschilderde huizen met luikjes, wat het geheel een Franse uitstraling geeft. De kasseienwegen, statige woningen en mooie pleintjes maken het dorpscentrum tot een prachtig plaatje, dat anders is dan de andere dorpjes in het Heuvelland.
Dan steek je de veerpont over naar België, ik sprak hier met een lokale bewoner familie aan de overkant ging opzoeken. Voor in de winter vaart deze veerpont niet vertelde ze en er een alternatieve route waarbij je een stuk moet omlopen. In de zomer van 2023 kost de veerpont €1,20 en je kunt hier alleen contant betalen.
De Sluizen van Ternaaien
Inmiddels ben je aangekomen in Walonië, dus alle borden zijn nu in één taal en dat is Frans. Je wandelt hier door een natuurgebied en komt daarna uit bij De Sluizen van Ternaaien (Frans: Les écluses de Lanaye). Dit zijn een indrukwekkende verzameling sluizen gelegen in Ternaaien, vlak bij Maastricht aan de grens met Nederland. De sluizen zijn aangelegd om het verval van 15 meter te overbruggen. Ze vormen het kruispunt tussen het Kanaal van Ternaaien en het Albertkanaal. De grootste van de vier sluizen, die in 2015 werd gebouwd, biedt doorgang aan schepen van 9000 ton. Bij de sluizen is het Albertkanaal dwars door de Sint-Pietersberg heen aangelegd met behulp van de Doorsteek van Caestert.
D’n Observant
De ENCI groeve is een diepe kuil in het landschap waarbij ze vooral geïnteresseerd waren in de onderste lagen. Hierbij werd een heuvel gecreëerd bovenop de kalksteen, gebruikmakend van een onbruikbare deklaag met een gemiddelde dikte van 15 meter. Dit proces vond plaats tussen 1939 en 1967. Om ervoor te zorgen dat de aangelegde grond niet zou verschuiven of wegspoelen, werden er verschillende bomen en struiken geplant. In 1976 opende ENCI d’n Observant voor het publiek. De heuvel is vanaf tientallen kilometers afstand zichtbaar en trekt veel bezoekers. Het uitzicht vanaf D’n Observant is adembenemend, met een panoramisch zicht op de omgeving. Het was de bedoeling om de heuvel nadien weer af te breken alleen is hier nooit meer van gekomen en dat is misschien maar goed ook.
Op de D’n Observant kwam ik een groep tegen die mij herkent had van de bus 57 in Maastricht, zij waren in Noorbeek uitgestapt en ik in Eperheide. Ze boden aan om een foto van mij te maken.
In dit stuk kom je ook diverse graslandjes tegen, deze worden verschraald. De meeste hebben een vrij intensief verleden om de landen bloemrijker en biodiversen te maken is het nodig om de bodem te verschralen. Er wordt met stikstof bemest en dan in de zomer periode drie keer te maaien. Samen met het hooi wordt er dan een deel van het overmatige fosfaat afgevoerd. De natuurorganisaties werken hier samen met lokale boeren. Dit proces zal zeker vijf jaar moeten worden volgehouden zodat de bodem schraal genoeg is om bloemrijke graslanden te ontwikkelen.
Op de weg naar beneden haalde Markus uit Duitsland mij in op volle snelheid in. Hem had de vorige dag ook gesproken. Twee Spaanse dames vroegen hoe ver het nog lopen naar de observant, half uur vanaf daar, had geen idee maar heb even snel de foto’s teruggekeken.
ENCI groeve
Sinds 1 juli 2018 wordt er geen mergel meer gewonnen in de groeve, is de groeve heringericht en is het geluid van de winning langzaam overgegaan naar de natuur met het geluid van vogels en kikkers. Natuurmonumenten hield op 4 juni een open dag voor de inwoners van Maastricht, je kon er vrij in hier heb ik een losse blog over geschreven.
Als je de route volgt wandel met een trap van 210 treden 40 meter naar boven. Vanaf hier heb je een uitzicht over de groeve. Op het uitzicht platform zwevend boven de groeve, sta je op het punt waar vroeger ‘de Oude Luikerweg’ liep. Tussen 1926 en 2018 winde de ENCI mergel uit de kalksteengroeve. Dit werd gebruik voor cement. De oude weg van Maastricht naar Luik verdwenen. Op dit punt eindigt ook het Pieterpad dat van Groningen naar Zuid Limburg loopt.
Maasticht
Langs de Maas wandel je Maastricht binnen om via het ‘Pierre Kemppark’ de Maas over te steken via de ‘Hoge Brug’. Vanaf 2017 heet het park naar de dichter. De Maastrichtenaar Kemp geldt als een van de grootste Nederlandse poëten van de eerste helft van de twintigste eeuw. De ‘Hoge Brug’ is een fiets- en voetgangersbrug over de Maas. Vanaf deze brug heb je zicht op de ‘Sint Servaasbrug’. Dit is een van oorsprong 13e-eeuwse stenen boogbrug over de rivier. De ‘Sint Servaasbrug’ wordt beschouwd als de oudste brug van Nederland en een icoon van de stad Maastricht. Zo wandel je verder in de richting van het station van Maastricht, waar de ‘Dutch Mountain Trail’ eindigt.
Conclusie
De vijfde etappe van de Dutch Mountain Trail van Noorbeek naar Maastricht biedt een afwisseling van natuur en erfgoed. Vanuit de schilderachtige Voerstreek wandel je door het prachtige Zuid-Limburgse landschap met glooiende heuvels, hagen en holle wegen. Onderweg kom je langs het imposante Kasteel Eijsden en steek je de Maas over met de veerpont. Je verkent de Sluizen van Ternaaien in Wallonië voordat je de adembenemende ENCI-groeve bereikt. Vanaf de Observant heb je een panoramisch uitzicht over het landschap. De tocht eindigt in Maastricht, waar je de historische bruggen en het Pierre Kemppark kunt bewonderen. De Dutch Mountain Trail is een unieke wandelervaring die natuur, cultuur en avontuur combineert in het prachtige Zuid-Limburgse landschap.
Deze etappe wandel ik door het heuvelland in de omgeving van Slenaken, een stukje langs de Geul en door de Voerstreek. Het landschap is heuvelachtig met bossen afgewisseld met vergezichten en idyllische dorpjes. Onderweg kruis je de Nederlandse en Belgische grens een aantal keren bij de grensovergangen staat een genummerde steen.
Eperheide
Ik begin deze etappe in Eperheide, dit is een klein dorpje tussen Slenaken, Heijenrath en Epen. Hier stap ik uit de bus 57 die stopt bij bushalte Eperheide. Hier heb ik een kleine aanlooproute om weer op het punt te komen waar ik in etappe 3 gestopt ben. Op de Eperheide was Janine bezig om de schapen te beheren, met haar bedrijf Schaapskooi Mergelland, ze hebben hier naast de schaapskudde ook een camping die vlak aan de route zit.
Limburgs Mooiste racetocht
Op zaterdag 4 juni was de racetocht Limburgs Mooiste bezig met Wielrenners en mountainbikers overal. Zo zag ik dat een stuk verderop een oudere vrouw met een hondje uit het bos kwam en nog al moeite had met de situatie van een groep racende fietsers.
Onderste Bosch en Bovenste Bosch
Zo wandel je eerst door het Onderste Bosch en en aan de zuidzijde in het Beusdalbos in België. Aan de westzijde grenst het bos aan de grens met België. Op de heenweg ben je gefocust op het donkere woud naar de top, maar de panorama’s op de terugweg zijn adembenemend. En die naam Hakkenberg? Het Bovenste Bos werd gebruikt voor hakhout.
Krijtrots van Heimans
In het Onderste Bosch staat een voormalige kalkgroeve. De ongeveer 25 meter hoge groevewand bestaat uit zachte fijnkorrelige kalksteen uit het Laat-Krijgt. In feite is dit een tropische zeebodem van 73-69 miljoen jaar geleden. De groeve is vernoemd naar natuuronderzoeker Eli Heimans die begin vorige eeuw over deze groeve schrijf en Eli was een van de grondleggers van de Nederlandse natuurbescherming.
Dan kom je op de Heuvelrug, een uitgestrekt bosgebied. Als je het pad naar beneden volgt, kom je terecht in een betoverende holle weg. Dit pad is door eeuwenlang gebruik, zowel te voet als met paardenkarren, uitgesleten, waardoor het nu dieper ligt dan het omringende land. Holle wegen zijn niet alleen te vinden in bossen, maar ook in het landschap dat door menselijke activiteiten is gevormd. Naast hun historische betekenis hebben holle wegen ook een waardevolle ecologie. Door hun lagere ligging heerst er een microklimaat waar specifieke dieren- en plantensoorten zich goed voelen. In de holle weg vinden schaduwminnende planten zoals varens een toevluchtsoord. Varens verspreiden zich niet door middel van zaden, maar via ‘sporen’. Sporen zitten aan de onderkant van het blad en zijn bruin of groen. Als de sporen rijp zijn, vallen ze op de grond waar ze ontkiemen als de omstandigheden gunstig zijn.
Voerstreek
De Voerstreek is een enclave vanuit Belgisch perspectief. Het is een Limburgse en dus Vlaamse gemeente, maar is aan drie zijden omgeven door de Waalse provincie Luik en het noorden het Nederlandse Zuid Limburg. In de Belgische Voerstreek werd er voornamelijk in de jaren zestig, zeventig en tachtig van de twintigste eeuw een hevige taalstrijd gevoerd. De zes dorpen gelegen langs de rivieren de Voer en de Gulp waren het toneel van intense politieke debatten over taalkwesties. De overdracht van dit gebied van de Waalse provincie Luik naar de Vlaamse provincie Limburg tijdens de vaststelling van de taalgrens in 1963 leidde tot politieke onrust die in de jaren 1980 regelmatig nationale proporties aannam en uiteindelijk resulteerde in de val van de federale regering in 1987. De dorpen in de Voerstreek zijn sinds 1963 wettelijk Nederlandstalig met faciliteiten voor Franstaligen.
Ontmoetingen onderweg
Zo sprak in mijn beste Duits (niet zo geweldig dus) met Markus uit Aken, hij liep ook de Dutch Mountain Trail. Hij had nu ook z’n tent en volledige uitrusting mee en één van z’n hobby’s was het verzamelen van camping benodigdheden. Later was hij aan het bellen met de volgende camping en die had een automaat waar je je verblijf moest aangeven. Hij wandelde graag om rustig te worden en z’n hoofd leger te krijgen.
Verderop sprak ik een stel uit Maastricht, die het pad in april ook hadden proberen te lopen maar toen was het te glibberig en ze gingen nu verder vanwege het mooie weer van de afgelopen tijd.
Na Nurop steek je de grens met Nederland weer over, hier sprak ik twee Italiaanse gasten die bijen aan het onderzoeken waren en aantal bloemen tellen langs de akkerrand. Kon één zin in het Nederlands, dat ze onderzochten voor de bijen en bloemen. Ze deden dit voor de Universiteit van Wageningen.
’De Plank’
Bij ‘De Plank’ is de grensovergang op de weg van Margraten naar Aubel. Hier steken we de grens weer over om naar België te gaan. In dit buurtschap zit Nederlands zuidelijkste wijgaard en een brasserie Boerenhof die aan de Belgische kant van de grens ligt. Hier kwam ik een Vlaamse groep tegen met allemaal dezelfde shirts, ze waren een wandelvereniging die hier een tocht aan het maken waren.
Altenbroek
Samen met het Noordal vormt Altenbroek een natuurgebied dat door de Vlaamse natuurorganisatie Natuurpunt en Natuurmonumenten (Nederlandse natuurorganisatie) wordt beheerd. In het midden ligt het Kasteel Altenbroek, deze heeft een Engelse landschapstuin. Zo kent dit gebied een natuurlijk bos, kalkrijke graslanden en de Schophemmerheide. Zo zorgen ze ervoor dat er meer bijzondere planten terugkomen zoals orchideeën.
Noorbeek
Vanaf het Kasteel van Altenbroek maak een uitstapje naar Noorbeek waar ik overnacht. Deze keer heb ik dat geregeld via ‘Vrienden op Fiets’, als je hier lid van bent kun je voor een vaste vergoeding bij iemand overnachten. Mocht het een dagtocht zijn dan kun vanuit Noorbeek ook bus 57 naar Maasticht of Gulpen pakken.
Den halen
In verschillende dorpen in Zuid Limburg, de meeste grenzend aan de Duitse grens kennen de traditie van het Den Halen. In sommige dorpen verstoppen ze deze ook meerdere weken en dan moet een ander team dit gaan zoeken. Bij Noorbeek zag ik een wagen met versierde paarden voorbij komen en een grote dennenboom erop. Zo hakken de getrouwde mannen de dennenboom om met een hakbijl en vervoeren de ongetrouwde mannen de dennenboom naar het dorp. De groep die ik tegen kwam had op het shirt staan dat die uit Margraten kwam. Uiteindelijk wordt de boom in het dorp geplaatst en mond dit uit tot een gezellig dorpsfeest. De boom zou voor moeten zorgen dat het goed gaat met het vee.
Overnachten in Hoogcruts
Zo heb ik in Hoogcruts overnacht bij ‘Vrienden op de fiets’, naast overnachtingsplekken hebben ze hier ook een camping. Deze boerderij is in 1717 is de boerderij gebouwd en heeft een binnenplaats. Zo had de boer eerst 5 hanen die onder de caravan kruipen en dan om 5 uur ’s nachts kraaien dan schrokkende camping bezoekers zich rot. Inmiddels zijn er nog twee hanen over. Zo was er op het erf een vriend aan z’n motorfiets aan het sleutelen, had nog een onderdeel nodig maar dat ging vandaag niet meer komen. Eigenlijk had hij veel liever een paard dan een motorfiets maar daar had hij naar eigen zeggen geen tijd voor verteld hij tijdens het roken van een sigaret. De eigenaar heeft een band met Peru waar hij een stichting mee heeft opgezet voor straat kinderen, levert ook regelmatig stagaires aan daar. Zo vertelde hij dat hij z’n vrouw daar heeft ontmoet. Een andere vriendin heeft twee paarden waarvan er eentje zo koppig is als een ezel en die heeft haar al eens laten staan op een provinciale weg waar ze met 80 kilometer per uur kwam aan racen. Ze was daar op z’n zachts gezegd niet erg enthousiast over. Ze dacht dat het paard bij het eerste keer bekappen van de hoeve te hardhandig is aangepakt en dat ze daarom zo reageert.
Conclusie
In deze etappe van de Dutch Mountain Trail wandel je door het heuvelland in de omgeving van Slenaken, langs de Geul en door de Voerstreek. Het landschap is heuvelachtig met bossen, vergezichten en idyllische dorpjes. Onderweg kruis je de Nederlandse en Belgische grens een aantal keren bij de genummerde grensstenen. Tijdens de wandeling kom je langs diverse interessante plekken, zoals de Eperheide, het Onderste en Bovenste Bosch, de Krijtrots van Heimans en de betoverende holle weg. Ook ontmoet je onderweg verschillende mensen, zoals Markus uit Aken en twee Italiaanse gasten die bijen en bloemen onderzoeken voor de Universiteit van Wageningen. De etappe eindigt in Noorbeek, waar je kunt overnachten via ‘Vrienden op Fiets’ of de bus 57 naar Maastricht of Gulpen kunt nemen.
In de derde etappe wandel je via Wahlwiller, Eys, Gulpen en dan terug via het Geuldal terug richting Eperheide dat naast Slenaken ligt. Het eerste stuk is meer over de velden en later wordt het bos afgewisseld met vergezichten over het heuvellandschap.
Rott
In de buurt van Vijlen heb ik overnacht in mijn tent en ben al vroeg opgestaan om de route te vervolgen. In Rott zie ik twee Duitse dames de koffers inladen, dus vraag ik in mijn aller beste Duits (niet zo goed dus) of ik nog drinkwater mag. Eerst dachten ze dat ik citroenwater bedoelde maar al snel werd duidelijk dat kraanwater meer mijn favoriet was. Mijn drinkbussen zijn weer bijgevuld en ik kon mijn reis verder vervolgen. De beide dames waren onderweg naar huis en dat was een plaatsje in de deelstaat Hessen.
Wahlwiller
Over zandwegen en holle paden wandel je in de richting van Wahlwiller. Onderweg kom ik nog een oudere man met kleine witte hond tegen die uit het dorp Mechelen. Nadat ik hem vertelde over de route dat kort samengevat richting de zendmast liep en had de man goed gezien. Hij zag wel wat troebel dus voor hem was een uitdaging om de zendmast in het landschap te zien.
Wahlwiller is een rustig kerkdorp gelegen in het Selzerbeekdal, langs de Rijksweg. Het dorp staat bekend om zijn wijngaarden, waaronder de oudste wijngaard van Nederland, de Wittemer Wijngaard. Jaarlijks vinden er festiviteiten rondom de wijnbouw plaats. De Cunibertuskerk van Wahlwiller is een van de oudste kerkjes van ons land en heeft de beroemde kruiswegstatie van kunstenaar Aad de Haas. Wielrenners kennen Wahlwiller van de gevreesde Kruisberg en de heuvelachtige omgeving nodigt uit tot wandelen.
In deze omgeving is er ook een wijn-wandelroute: Route des Vins. Op die manier kun je de Zuid-Limburgse wijn rondom Eys en Wahlwiller middels een adembenemende en educatieve route van ongeveer 10 kilometer ondekken. Onderweg passeer je maar liefst vijf wijngaarden én het romantische ‘wiengetske’. Het Wiengetske is de toegangsweg tot het jaarlijkse Wahlwiller Wijnfeest.
Aan de voet van de heuvel sprak nog even een wandelaar die z’n schaapshond aan het uitlaten was, hij had het over de seven summits trail, dit is een ook trail die hier langs komt en bij de kerk van Wahlwiller start.
Eys Wittem
Station Eys-Wittem is het station van Eys, tegenwoordig een station van de Miljoenenlijn. Het station is gelegen aan de spoorlijn van Simpelveld naar Schin op Geul en ligt aan de weg van Eys naar Wittem ter hoogte van de buurtschap Eyserhalte dat naar dit station verwijst. De Miljoenenlijn dankt zijn naam aan de geschatte kosten van 12,5 miljoen gulden voor het 12,5 km lange traject, wat destijds een enorm bedrag was. Het werd oorspronkelijk gebruikt voor het vervoer van materialen en mijnwerkers voor de exploitatie van de steenkoolmijnen. Later heeft de NS er ook met passagierstreinen gereden tot dat deze lijn uit dienst is genomen. Tegenwoordig rijd de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM) dit is een stichting die de stoomtreindienst exploiteert op de spoorlijn tussen Kerkrade en Schin op Geul.
Eyserbos
Wielrenners spreken vol bewondering over deze meest uitdagende klim van Nederland en beschouwen het ongetwijfeld als een serieuze berg. Voor wandelaars is het een aangename verrassing, want het berggevoel overvalt je direct wanneer je moeizaam omhoog ploetert door de kleurrijke weide van Piepert.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond er hevige strijd plaats. In het Eyserbos hadden de Duitsers zich verscholen in loopgraven. Vier dagen lang bestookten de Amerikanen het gebied vanaf de Gulperberg voordat de Duitsers zich overgaven.
Zo sprak hier een fotograaf die vertelde over dit bijzondere gebied. Voor 20 jaar geleden was dit landbouw en nadien hebben ze het verschaalt zodat het kalkrijke landschap weer in ere is hersteld. In dit gebied komen nu insecten voor die nergens anders in Nederland voorkomen en zo werd ik gewezen op een spoor van een dassenburcht. Zo zie je in dit gebied de Grote ratelaar in grote getalen tegen. De soort heeft erg geleden onder de intensivering van de landbouw. Op andere plekken komt je deze plant niet zo veel meer tegen.
Gulpen
In Gulpen heb ik genoten van een Broodje Werrem Sjink, een broodje die ruim belegt is met ham. In dit restaurant kwam ik twee mensen tegen die ik een dag daarvoor al gesproken had. Zij gingen met de bus naar huis. Na de lunch ben ik verder gegaan om de Gulperberg te beklimmen. Het Gulperberg Mariamonument is een eerbetoon dat trots bovenop de Gulperberg pronkt, als eerbetoon aan de heilige Maagd Maria. In 1935 is het 13 meter hoge monument hier neergezet.
Bissen
Via het Dunnenbosch wandel je langs de bosrand met prachtige vergezichten langs Mechelen en richting van het buurtschap Bissen waarna je via het Kruisbosch en de Molt richting Eperheide wandelt. Hier eindig ik deze drie etappes om met de bus richting Maastricht te gaan en daarna per trein naar huis te gaan.
Conclusie
De Dutch Mountain Trail etappe 3 van Vijlen naar Eperheide biedt een prachtige wandelroute door het Limburgse Heuvelland. Tijdens deze etappe kom je langs Wahlwiller, Eys, Gulpen en het Eyserbos. De route biedt mooie uitzichten over het heuvellandschap en je kunt genieten van de Zuid-Limburgse wijn rondom Eys en Wahlwiller. Zo beklim ik de Gulperberg en heb daar een mooi uitzicht op de omgeving. De etappe eindigt in Eperheide, waar je de bus kunt nemen naar Maastricht.
De Dutch Mountain Trail is een uitdagende wandelroute door de Limburgse Heuvelland. De tweede etappe ben ik begonnen in Lemiers en wandel ik door tot aan Vijlen. Je wandelt hier over de Vaalserberg en door het Vijlnerbos en het Elzetterbosch. Deze etappe heeft 500 hoogte meters en loopt door een mooi stuk Limburg heen.
Lemiers
Om bij de camping te komen heb ik een aanlooproute richting Orsbach, onderweg in Lemiers wacht ik op een auto die vrij onhandig een uitrit uit komt rijden, hoor ik in de verte iemand op z’n Limburgs zeggen: wacht maar even. Dit is vlak bij de grens met Duitsland en daarna steek ik een beek over en ben ik weer in Duitsland.
Schneeberg (Vaals)
De Schneeberg is een beboste heuvel op Duits grondgebied bij Aken ten noorden van Vaals. De heuvel maakt deel uit van het Duitse deel van het Plateau van Bocholtz en heeft een hoogte van 257 meter boven NAP. De Schneeberg dankt zijn naam aan de kalkgrond welke in de zomer een opvallend lichte (witte) kleur geeft in vergelijking met de omringende gronden. In de nabijheid van de Schneeberg zijn er ten tijde van de Tweede Wereldoorlog als onderdeel van de Siegfriedlinie antitankhindernissen aangelegd.
Onderweg kwam ik nog twee wandelaars tegen die ook de Dutch Mountain Trail deden, zij kwamen uit Nuenen bij Eindhoven en deden het lekker rustig aan. Ze hadden een overnachtingsplek in de buurt waar ze twee nachten verbleven en tussendoor liepen ze de route. Op de zondag spreek ik ze nog in Gulpen bij een restaurant.
Vaalserquartier
Het Duitse gedeelte van Vaals heet zo en ligt direct tegen Vaals aan. Het ligt op ongeveer een kilometer van het Drielandenpunt. Hier wandel je de berg op om bij het hoogste punt van Nederland te komen, wat praktisch naast het drielandenpunt ligt.
Drielandenpunt (Vaals)
Het Drielandenpunt bij Vaals is een bekende toeristische attractie in Nederland waar de grenzen van Nederland, België en Duitsland samenkomen. Bezoekers kunnen op deze plek in één minuut drie landen bezoeken.
Meelderbroek
Na het drielandenpunt wandel je door prachtige bossen en velden over onverharde paden. Dit is het mooiste stuk van deze etappe in mijn optiek. Vanaf hier heb je zicht op Vaals en later Vijlen. Je hebt hier zicht op de Sint-Martinuskerk en die is met 195 meter de hoogst gelegen parochiekerk van Nederland.
Het pad tekent intussen weidse penseelstreken door landschap dat hier op z’n schilderachtigst is. Heggetjes met bloeiende meidoorn en stroken felgele brem geven extra diepte aan het prachtige plaatje.
Hier heb ik een overnachtingsplek gezocht in de omgeving van Vijlen waar ik kan uitrusten om de volgende dag de route te vervolgen. In mijn geval was dit camping de derde grasspriet links maar dat is volledig aan jou hoe je daar een invulling aangeeft.
Conclusie
De Dutch Mountain Trail etappe 2 van Lemiers naar Vijlen biedt een prachtige wandelroute door het Limburgse Heuvelland. Tijdens deze etappe kom je langs de Schneeberg, het Drielandenpunt en heb je zicht op de hoogst gelegen parochiekerk van Nederland. Het mooiste stuk van deze etappe is volgens mij het Meelderbroek, waar je kunt genieten van prachtige bossen en velden.
